یکی از راه کارهای اقتصادی که بر رفاه جامعه تاثیر به سزایی دارد، رعایت اعتدال و توازن در مصرف است؛ که اسلام، بیش از هرچیز بر توازن درمصرف درشیوه زندگی تاکید می کند. قرآن می فرماید: « والذین اذا انفقوا لم یسرفوا ولم یقتروا وکان بین ذلک قواما» بندگان خداوندکسانی هستند که درخرج کردن نه اسراف می کنند و نه سخت می گیرند و با میانه روی به زندگی خویش قوام می بخشند. در سیره انبیا، توازن درمصرف، به عنوان راه خوشبختی، فلاح و رستگاری معرفی شده است. انسان با داشتن کالا وخدمات بیشتر،آمادگی برای راحت طلبی و متمایزکردن خویش درجامعه دارد؛ تا به این وسیله، فاصله بین خود و دیگران به وجود آورد و برای تثبیت وضعیت اجتماعی خود استفاده کند؛ اما اسلام، اسراف را که ناشی ازهوای نفس و تبلیغات رسانه هاست، عامل فقر و نابودی اقتصاد می داند؛ این شیوه تبلیغاتی که همگام با اهداف مکتب سرمایه داری برپایه افزایش سود و لذت استوار است، ارزشی ندارد؛ چرا که با ایجاد نیازهای کاذب، آدمی را به مصرف گرایی می کشاند و مخالف باگرایش های والای اسلامی، هم چون عدالت خواهی، نوع دوستی، زهد و قناعت است. این تحقیق با روش توصیفی-تحلیلی، براساس معیارهای که ازقرآن وسنت استخراج شده به این نتیجه می رسد، که اگر مصرف براساس الگوی اسلامی درجامعه نهادینه شود و افراد جامعه از پیامدهای زیانبار اسراف آگاهی یابند، فقر وفاصله طبقاتی از جامعه برطرف خواهدشد.

مصرف, معیارهای مصرف, اسراف, اسراف درقرآن, تبذیر