شهرام سلطانی - دانشجوی دکتری گروه حقوق جزا و جرم شناسی، واحد مشهد ،دانشگاه آزاد اسلامی ، مشهد ،ایران
عباس شیخ الاسلامی - دانشیار گروه حقوق و جزا و جرم شناسی ، واحد مشهد ، دانشگاه آزاد اسلامی ، مشهد ، ایران
عبدالرضا اصغری - استادیار ، گروه حقوق و جزا و جرم شناسی دانشگاه علوم رضوی، مشهد ، ایران

گسترش روزافزون جمعیت در نقاط شهری کشورهای در حال توسعه به همراه ناکارآمدی برنامههای اجتماعی، اقتصادی و به ویژه عدالت اجتماعی پیامدهایی را به دنبال دارد که افزایش جرایم و بزهکاریها یکی از مهمترین آنها محسوب میشود. به همین دلیل تلاش برای توسعه امنیت پایدار شهری از طریق شناسایی عوامل موثر پیشگیری در جرم و روشهای ارتقاء آن به یکی از چالشهای قراروی برنامهریزان ، مسئولین و محققان رشتههای مرتبط با این موضوعات تبدیل شده است. هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل کلیدی موثر در راستای توسعه امنیت پایدار از طریق مدل پیشگیری از جرم در منطقه ۱۷ شهر تهران میباشد. بر این اساس تعداد ۴۸ زیرمتغیر عوامل اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی، محیطی و نهادی مستخرج از مصاحبههای عمیق (گرندد تئوری) با ۲۵ کارشناس در رشتههای قضایی، انتظامی، جامعهشناسی و شهرسازی و تلفیق با ادبیات موجود بر اساس نظرات کارشناسان، شناسایی شد و این عوامل از طریق مدل معادلات ساختاری فازی (میک مک فازی زبانی) و نظرسنجی از ۵۰ متخصص وزندهی شد و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج بدستآمده، ۱۰ زیر متغیر بیکاری، توسعه اجتماعی-اقتصادی، فقر و نابرابری، اعتیاد، رضایت از زندگی، آموزش اجتماعی، انسجام خانوادگی، مشارکت اجتماعی، شبکه معابر و دسترسی و آلودگی نور و روشنایی به عنوان عوامل کلیدی در پیشگیری از جرم انتخاب گردیدند.

پیشگیری از جرم, توسعه امنیت پایدار, معادلات ساختاری فازی, منطقه ۱۷ تهران