علی شریعت نژاد - گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
رضوان منتی - دانشجوی کارشناسی ارشدمدیریت،دانشگاه لرستان،خرم آباد، ایران

امروزه سازمان ها با معضلات جدیدی مواجه شده اند که علاوه بر آثار منفی بر فرد و سازمان مانع دستیابی سازمان به اهداف خود و ارائه خدمات مفید به جامعه می شوند. در حقیقت، سایش اجتماعی که به مثابه بیماری نوظهور و شایع جهانی در مشاغل مطرح است تاثیر مخرب زیادی بر سازمانها، از جمله بروز آنتروپی رفتاری منابع انسانی، دارد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سایش اجتماعی بر سرمایه اجتماعی با نقش میانجی آنتروپی رفتاری انجام پذیرفت. این پژوهش بر اساس هدف کاربردی و به لحاظ روش توصیفی  پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش سازمان های دولتی استان لرستان بودند. با توجه به اینکه حجم جامعه آماری محدود و مشخص بود از فرمول نمونه کوکران برای تعیین حجم نمونه استفاده شد و در سطح اطمینان ۹۵ درصد حجم نمونه ۳۸۴ نفر تعیین و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در پژوهش حاضر، برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد استفاده شد که روایی و پایایی آن ها با روش اعتبار محتوا و آلفای کرونباخ تایید شد. برای آزمون فرضیات و تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار PLS استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد سایش اجتماعی تاثیر منفی و معناداری بر سرمایه اجتماعی سازمان های دولتی دارد. همچنین یافته ها نشان داد سایش اجتماعی تاثیر مثبت و معنادار بر آنتروپی رفتاری دارد. بنابراین، به عنوان یک نتیجه گیری کلی باید گفت در سازمان های دولتی با بروز عامل مخربی مانند سایش اجتماعی، علاوه بر اثرگذاری منفی بر سرمایه اجتماعی، آنتروپی رفتاری کارکنان این سازمان ها افزایش می یابد و از این طریق نیز موجب تاثیر منفی بر عملکرد آن ها می شود.

آنتروپی رفتاری, رفتارهای مخرب, سایش اجتماعی, سرمایه اجتماعی