دیانا حبیبی - دانشجوی دکتری گروه روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، ایران
فریبا حافظی - استادیار گروه روان شناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، ایران
امیری مجد مجتبی - دانشیار گروه روان شناسی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران
پرویز عسگری - استاد گروه روان شناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
علیرضا حیدری - دانشیار گروه روان شناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

هدف:  هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی آموزش حل مساله و مدیریت رفتار  به مادران بر مشکلات رفتاری برون سازی شده کودکان دارای اختلال طیف اتیسم شهر تهران بود. روش ها: روش پژوهش مطالعه حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود.  جامعه آماری شامل مادران دارای کودک مبتلا به طیف اختلال اتیسم با سطح عملکرد بالا، مراجعه کننده به مراکز نگهداری کودکان دارای اختلال طیف اتیسم شهر تهران در سال ۱۳۹۸ بود. نمونه آماری شامل ۴۵ نفر از مادران که به روش نمونه گیری در دسترس و دواطلبانه انتخاب که با انتساب کاملا تصادفی در سه گروه ۱۵ نفری، گروه آزمایش، آموزش حل مساله، گروه آزمایش دوم، مدیریت رفتار، ۱۵ نفر و گروه کنترل ۱۵ نفر، جایگزین شدند. هر سه گروه در پیش آزمون و پس آزمون با  سیاهه رفتار کودک آخنباخ) مورد سنجش قرار گرفتند. یافته ها: با توجه به نتایج تحلیل کواریانس بین دو رویکرد آموزشی حل مساله و مدیریت رفتار در رفتار های پرخاشگرانه، قانون شکن، رفتار اجتماعی و مشکلات توجه بین دو گروه تفاوت وجود داشت (۰۵/۰ >P) و در مشکلات توجه، گوشه گیری/افسردگی، شکایات جسمانی، اضطراب/افسردگی تفاوت در بین آموزش دو رویکرد مشهود نبود (۰۵/۰

حل مساله, مدیرت رفتار, مهارت های ارتباطی, اختلال طیف اتیسم