هدف اصلی این مقاله، بررسی و تحلیل نظریه یادگیری ثرندایک و کاربردهای آن در حوزه آموزش و پرورش است. در این مقاله که از روش پژوهش مروری استفاده شده است، از منابع معتبر و پژوهشهای قبلی استفاده شده است. در ابتدا، مقاله با تعریف یادگیری آغاز میشود تا خواننده با مفهوم اصلی این عبارت آشنا شود. سپس، به تعریف نظریه پیوندگرایی ثرندایک پرداخته میشود. در ادامه، قوانین ثرندایک پیش از سال ۱۹۳۰ و پس از آن بررسی می شوند. برخی از قوانین پیش از ۱۹۳۰ شامل؛ قانون آمادگی، قانون تمرین، قانون اثر، قانون پاسخ چندگانه، قانون آمایه یا نگرش و... است. همچنین برخی از قوانین ثرندایک پس از ۱۹۳۰ شامل؛ قانون تمرین تجدیدنظر شده، قانون اثر تجدیدنظر شده و گسترش اثر و قانون تعلق پذیری میباشد. در بخش نهایی مقاله، به کاربردهای قوانین ثرندایک در تدریس و تاثیر نظریه پیوندگرایی بر نظام آموزش و پرورش می پردازیم. در این قسمت، تاثیر نظریه پیوندگرایی بر بهبود فرایند یادگیری و تدریس، افزایش تعاملات اجتماعی در کلاسهای آموزشی و تقویت روابط بین دانش آموزان و معلمان بررسی میشود. همچنین، این مقاله به اولیاء و مربیان پیشنهاد میشود تا از کاربردهای نظریه پیوندگرایی در آموزش و پرورش بهره برداری کنند و تمامی عواملی که در حوزه آموزش فعالیت میکنند، نیز از این نظریه استفاده کنند.