یونس بختیاری - دانشجو کارشناسی علوم تربیتی پردیس شهید میرشاکی
رضا جوانبخت - دانشجو کارشناسی علوم تربیتی پردیس شهید میرشاکی
سینا حیدری گودرزی - دانشجو کارشناسی علوم تربیتی پردیس شهید میرشاکی
احمد احمدوند - دانشجو کارشناسی علوم تربیتی پردیس شهید میرشاکی

مدرسه و محیط های آموزشی کانون توجه صاحبنظران سلامت روان هستند.چرا که این محیط با گروه های سنی که بعنوان گروه های حساس شناخته میشوند،سروکار دارند.مدارس همانگونه که در پرورش و شکوفایی استعداد دانش آموزان مهمترین نقش را ایفا میکنند در برقراری آرامش روانی،نشاط،سلامت روح و جسم آنان یابرعکس،افسردگی و گوشه گیری آنها نیز دخیلاند. باید توجه داشت در نظر گرفتن مدرسه تنها بعنوان یک محیط آموزشی با مجموعه ای از قوانین خشک انضباطی و تربیتی نمیتواند در برانگیختن انگیزه دانش آموزان بسوی علم و دانش موثر واقع شود چرا که معلمان باید مانند والدین کودک یا حتی مهربان تر از آنان باشند.دانش آموزی که متعلق به خانواده ای از هم گسیخته است،به یک تکیه گاه و پشتوانه مطمئن نیاز دارد.در چنین مواردی فقط یک معلم مهربان و دلسوز میتواند با جلب اطمینان دانش آموز به خود،مشکل او را جویا شده و از سرگردانی و اضطرابنجات دهد. در این مقاله با روش مطالعه مروری (کتابخانه ای) سعی داردبه بررسی نقش مدارس در بهداشت روان دانش آموزان به ویژه معلمان و نفوذی که در انضباط دادن به رفتارهای دانش آموزان دارند،می پردازیم.نتایج حاصله بیانگر آن است که معلمان از ویژگی الگودهی در دانش آموزان برخوردار هستند که این مهم میتواند در رشدشخصیت و بهداشت روانی دانش آموزان تاثیرات عمیقی باقی بگذارد.

معلم، سلامت روان،دانش آموزان، مدرسه