سید مهدی میرهادی - نویسنده مسئول: استادیار، گروه فلسفه تعلیم و تربیت، دانشگاه فرهنگیان، اصفهان، ایران

پیشنهاد اصولی برای استفاده از خیال در تربیت، هدف مقاله حاضر است. چیستی خیال، ماهیت تربیت، رابطه این دو با یکدیگر و اصول کاربرد خیال در تربیت، پرسش های اصلی در این پژوهش هستند. از روش تحلیل و استنتاج، برای تبیین موضوع استفاده شده است. ابداعات فلسفی ملاصدرا در اثبات عالم خیال متصل و تجرد خیال، که امکان اتحاد نفس با این صور را فراهم نموده، پیامدهای مهمی در تبیین تحولات نفس به عنوان موضوع اصلی تربیت، داشته است. علاوه بر آن حضور و نقش خیال در ظهور اراده ها و انجام اعمال، کسب معرفت، و شکل گیری هویت انسان ها، رابطه ای مهم و ماندگار میان خیال و امر تربیت فراهم آورده است. اصول چهارده گانه کاربرد خیال در تربیت، در سه بخش اصول عام، اصولی برای تربیت خود و اصولی برای تربیت دیگران، با هدف کمک به تقویت نقش خیال در حوزه تربیت، ارائه شده اند. اهمیت خیال، مدیریت خیال، مدیریت عواطف، نقد صور خیالی، گشودگی برای افق های جدید، الگودهی هویتی، زمینه سازی و ... از اصول پیشنهادی کاربرد خیال در تربیت هستند.

خیال, تربیت, اصول, ملاصدرا