پرویز رستگار - دانشگاه کاشان

ابوحنیفه، نعمان بن ثابت، نزد کسانی از دانشمندان سال های زندگی خود، زانوی شاگردی بر زمین زده بود. از او  در این مسیر  سخنی گزارش کرده اند که دربردارنده کارگشایی ویژه برای دو سال از سال های دانش اندوزی و نیز ستایش بلند و کارآمدی برجسته یکی از آموزگارانش است: «لو لا السنتان لهلک النعمان.» گروهی از نویسندگان امامی مذهب، پس از رخ نمایی از این گفته در نوشته ای سده سیزدهمی، اشاره آن را به سوی امام صادق  و شاگردی دو ساله ابوحنیفه نزد آن بزرگوار دانسته اند. در این نوشتار، با یادآوری بهانه-های گریز ابوحنیفه از امام صادق  و زمینه های گرایش او به زید بن علی  نشان داده می شود که این سخن به زید اشاره دارد و هموست که در این جمله بحث برانگیز مورد ستایش قرار گرفته است، زیرا  در یک کلام  ابوحنیفه خویشتن را در جهان دانشورزی ، حبیب زید و وامدارش و رقیب امام صادق  و هم قطارش می دیده است.

ابوحنیفه, لو لا السنتان, زید بن علی, امام صادق, زیدیان