زهره سادات اعتمادی - کارشناسی فیزیک دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
زهره اسدی - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی
طاهره مظفری - کارشناسی مددکاری اجتماعی و خانواده دانشگاه علمی کاربردی
مسعود جنادله - کارشناسی آموزش زبان انگلیسی دانشگاه پیام نور

یادگیری در دنیای امروز با توجه به پیشرفت تکنولوژی و نیازهای متغیر جامعه، به یکی از مسائل کلان و حیاتی در زمینه آموزش و پرورش تبدیل شده است. از این رو، مدارس و موسسات آموزشی باید به دنبال روش هایی باشند که به بهبود یادگیری و مشارکت دانش آموزان کمک کنند. یکی از راهکارهای ارائه شده در این زمینه، استفاده از روش های یادگیری مبتنی بر پروژه و سنتی است. در این راستا، مقایسه دقیق و علمی بین دو روش آموزشی مهم، یعنی روش سنتی و یادگیری مبتنی بر پروژه، ضروری به نظر می رسد. زیرا از اهداف اصلی فرآیند آموزش و یادگیری، ارتقاء کیفیت یادگیری دانش آموزان است. برای اندازه گیری تاثیر هر روش بر یادگیری، نیاز به ارزیابی دقیق و مقایسه ای داریم. در دنیای امروز، تعامل اجتماعی و توانایی کار گروهی از مهارت های مهمی در زندگی اجتماعی و شغلی محسوب می شوند. باید بررسی شود که روشی چگونه تعامل اجتماعی و مشارکت دانش آموزان را تقویت می کند. در این مقاله، ما قصد داریم تاثیر روش های یادگیری مبتنی بر پروژه و روش های یادگیری سنتی را بر یادگیری و مشارکت دانش آموزان مورد بررسی قرار دهیم. هدف اصلی ما این است که مزایا و معایب هر یک از این روش های یادگیری را مورد ارزیابی قرار داده و به نتایج علمی برای بهبود فرآیند آموزش و یادگیری در محیط های آموزشی کمک کنیم. در انتها، نتایج این مقاله را مورد بررسی و تفسیر قرار داده و پیشنهاداتی برای بهبود فرآیند آموزش و یادگیری با استفاده از روش های یادگیری مبتنی بر پروژه و سنتی ارائه خواهیم کرد. این مقاله به معلمان، مدیران آموزشی، و تحقیق گران علاقمند به توسعه فرآیند آموزش و یادگیری در محیط های آموزشی توصیه می شود.

روش یادگیری، روش سنتی، روش یادگیری مبتنی بر پروژه، یادگیری، مشارکت