مریم رضایی - Isfahan University of Medical Sciences
حجت اله یوسفی - Isfahan University of Medical Sciences
فخری صبوحی - Isfahan University of Medical Sciences
جعفر شاه نظری - Isfahan university

چکیده مقدمه: سکته مغزی دومین علت مرگ و سومین عامل ایجاد ناتوانی در جهان است که وقوع آن منجر به کاهش کیفیت زندگی بیماران و مراقبان آنان می گردد. این مطالعه باهدف بررسی تاثیر ارائه یک برنامه مراقبت معنوی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سکته مغزی و مراقبین آن ها پس از ترخیص از بیمارستان انجام گرفت. روش کار: این پژوهش دو گروهی بر روی ۶۴  بیمار مبتلابه سکته مغزی در حال ترخیص به همراه مراقبین آنان در سال ۱۴۰۰ انجام شد. برنامه مراقبتی- آموزشی معنوی با استفاده از فایل های صوتی و تصویری و دارای محتواهای انگیزشی و معنوی به بیماران و مراقبین آن ها در گروه آزمون ارائه شد. اطلاعات بیماران و مراقبین آن ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه کیفیت زندگی مخصوص سکته مغزی Williams و مقیاس کیفیت زندگی SF-۳۶ در سه مرحله قبل، بلافاصله و شش هفته بعد از اجرای برنامه خود مراقبتی معنوی جمع آوری شد و داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و ANOVA با نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ در سطح معنی داری ۰۵/۰ تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد نمره کل کیفیت زندگی بیماران گروه آزمون پس از مداخله با میانگین و انحراف معیار ۳۹/۲۳±۰۹/۱۹۱  نسبت به قبل از مداخله و نسبت به گروه کنترل پس از مداخله اختلاف معنی داری دارد(۰۵/۰>p). نمره کل کیفیت زندگی مراقبین گروه آزمون نیز پس از مداخله با میانگین و انحراف معیار۱۹/۱۸±۸۷/۷۲ نسبت به قبل از مداخله بیشتر است (۰۵/۰>p). همچنین میانگین نمرات کیفیت زندگی بیماران  و مراقبین آنان در حیطه های مختلف افزایش معنی داری داشت (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: برنامه مراقبتی-آموزشی معنوی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سکته مغزی و مراقبین آن ها موثر است؛ بنابراین مداخله معنوی از طریق مجازی و پیگیری آن، می تواند به عنوان یک ابزار مناسب، برای بهبود کیفیت زندگی آن ها به حساب آید.

Stroke, Quality of life, Spiritual care, Whats app, Telephone follow-up, Patient, Caregiver, سکته مغزی, کیفیت زندگی, مراقبت معنوی, واتساپ, پیگیری تلفنی, مراقب بیمار