هانیه روح بخش - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی. دانشگاه فردوسی مشهد
یاسر عطائی - دانشجوی فوق لیسانس رشته مطالعات برنامه ریزی درسی دانشگاه فردوسی

زمینه و هدف :ارتباط یکی از قدیمی ترین و در عین حال عالی ترین دستاوردهای بشری وزمینه ساز زندگی اجتماعی ماست .هدف مطالعه حاضر، اثربخشی آموزش مهارت ارتباطی بر اضطراباجتماعی و جو روانی-اجتماعی کلاس درس دردانش آموزان پسردوره دوم متوسطه شهر شیروان بود.مواد و روش ها: در این پژوهش از روش همبستگی استفاده شد . جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسردوره دوم متوسطه شهر صحنه درسال تحصیلی ۹۵ - ۹۶و نمونه تحقیق ۲۱۰ نفر بود که با استفاده ازروش نمونه گیری تصادفی خوشه ای ،۴۰ نفر انتخاب شدند. ابزار های مورد استفاده پرسشنامه اضطراباجتماعی(کانور و همکاران ،(۲۰۰۰، پرسشنامه مهارت های ارتباطی (کویین دام،(۲۰۰۴، و مقیاس جو روانی اجتماعی کلاس (فرایزر و همکاران،(۱۹۸۵ بود. داده ها به کمک ضریب همبستگی پیرسون وتحلیل رگرسیون چندگانه با استغاده از نرم افزار SPSS-۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها:تحلیل داده ها به کمک روش های همبستگی و رگرسیون چند متغیری نشان داد که ابعاد اضطراب اجتماعی به صورت معناداری در سطح معناداری ۰/۰۱ مهارتهای ارتباطی را در دانش آموزان پیشبینینمود. ارزش ضریب همبستگیهای چندگانه (R۲ ) برابر با ۰/۳۳ است. این یافته بدان معنا است که ورود ابعادجو روانی اجتماعی کلاس به معادله پیشبینی، باعث شده تا ۶۱/۶ درصد از واریانس آن تبیین شود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، انجام ارزیابی های روانشناختی دانش آموزان و ارایهخدمات مشاورهای و برگزاری کارگاه های آموزشی مهارتهای ارتباطی در جهت ارتقای سطحسلامت روانی دانش آموزان توصیه می گردد.

مهارتهای ارتباطی، اضطراب اجتماعی، جو روانی-اجتماعی ،دانش آموزان