میترا نیرومند اخلاقی - فوق دیپلم آموزش ابتدایی، دانشگاه آزاد تربت حیدریه
زهره شیدائی مهنه - کارشناسی روانشناسی گرایش عمومی، دانشگاه فردوسی مشهد

بعد از خانواده عامل مهم دیگری که در تشکیل و رشد اجتماعی دخالت دارد، مدرسه است به طوری که می توان آن را از این نظر در درجه دوم اهمیت قرار داد. معلم ها، همکلاسی ها، همبازی ها و بالاخره محیط آموزشگاه چه به طور مستقیم و چه غیرمستقیم در رشد اجتماعی کودک موثر هستند و به همین دلیل که روانشناسان و علمای تعلیم و تربیت در مورد شخصیت و تعادل روانی معلم تاکید نموده اند. همانطور که نگرش معلم و همکلاسی ها نیز حائز اهمیت است. کودک که تا به حال خود را آنچنان می دید که پدر و مادرش او را می دیدند حالا خود را آنچنان می بیند که معلم و همکلاسی ها و همسالان او را می بینند. من ایده آل کودک همان منی است که مورد قبول همسالان است، این من ایده آل در دخترها و پسرها متفاوت است و مربوط به انتظارات اجتماعی می شود و این انتظارات در جوامع و ملت های مختلف متفاوت است و بستگی به فرهنگ و آداب و رسوم هر جامعه دارد. موفقیت و شکست از عواملی است که در تشکیل شخصیت و رشد اجتماعی دانش آموزان نقش مهمی دارد و اغلب در آموزشگاه کودک با این مسائل برخورد می کند. افزایش انگیزش برای یادگیری، استقلال طلبی، اعتماد به نفس و بالاخره نشاط و شادابی او می شود. در حالی که شکست موجب احساس حقارت، وابستگی، تضعیف انگیزش، فرافکنی و بالاخره ازدست دادن نشاط و شادابی می گردد. در این مقاله که به روش مطالعه اسنادی صورت گرفته و با توجه به این نکته معلم باید عوامل را طوری فراهم کند که کودکان طعم موفقیت را بچشند. به خصوص در سال های آموزش اولیه باید کوشش شود و کودک کمتر با شکست مواجه گردد. البته نه به این معنی که نارسایی های یادگیری کودک باید نادیده گرفته شود، بلکه به این معنی که باید از مقایسه دانش آموزان با یکدیگر خودداری شود و تا آنجا که ممکن است پیشرفت هر دانش آموز با خودش مقایسه گردد تا به رشد اجتماعی دانش آموزان کمک بشود.

مدرسه، رشد، رشد اجتماعی، دانش آموزان، رشد اجتماعی دانش آموزان.