محمدرضا ابوالمعالی - Isfahan University of Technology
مصطفی ترکش اصفهانی - Isfahan University of Technology
علیرضا موسوی - Isfahan University of Technology
حمیدرضا کریم زاده - Isfahan University of Technology
سعید پورمنافی - Isfahan University of Technology
سیما فاخران - Isfahan University of Technology

به منظور تصمیم گیری برای برنامه ریزی منطقه ای و دست یابی به توسعه پایدار، کمی سازی تغییرات کاربری و پوشش اراضی ضروری است. در پژوهش حاضر، نقشه کاربری و پوشش اراضی حوضه آبخیز سد زاینده رود، برای سال های ۱۹۹۱ و ۲۰۲۱ با کمک تصاویر ماهوارهای لندست تهیه و تغییرات رخ داده در این بازه زمانی آشکارسازی شد. سپس با استفاده از ابزار مدلساز تغییر سرزمین، کاربری و پوشش اراضی و تغییرات آن در آینده برای سال ۲۰۵۱ مدلسازی و پیش بینی شد. نتایج نشان داد که در بازه زمانی سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۲۱، سطح مراتع فقیر با ۵۱۸۷۱ هکتار تغییر، بیشترین روند روبه کاهش را به خود اختصاص داده است و اراضی کشاورزی با ۷۱۴۷۸ هکتار تغییر، بیشترین روند افزایشی را داشته است. بیشترین کاهش احتمالی در بازه زمانی ۲۰۲۱ تا ۲۰۵۱ مربوط به مراتع متوسط با ۶۶۱۹۲ هکتار بوده و طبقه کشاورزی با ۷۰۳۲۸ هکتار تغییر در وسعت، بیشترین روند افزایشی احتمالی را خواهد داشت. یافته های پژوهش حاضر برای سیاست گذاران، تصمیم گیران و برنامه ریزان مفید خواهد بود؛ بطوریکه آنان می توانند  برای برنامه ریزی مکانی در منطقه به منظور روندیابی تغییرات کاربری و پوشش اراضی در راستای توسعه پایدار زیست محیطی استفاده کنند.

Land use/land cover change, Artificial neural network, Remote sensing, Land change modeler, Zayandehrood Dam watershed, تغییر کاربری و پوشش اراضی, شبکه عصبی مصنوعی, سنجش از دور, مدلساز تغییر سرزمین, حوضه آبخیز سد زاینده رود