نقد و تحلیل خویشکاری های موش و گربه شیخ بهایی (براساس نظریه ولادیمیر پراپ)
عنوان مقاله: نقد و تحلیل خویشکاری های موش و گربه شیخ بهایی (براساس نظریه ولادیمیر پراپ)
شناسه ملی مقاله: JR_LTR-28-99_010
منتشر شده در در سال 1403
شناسه ملی مقاله: JR_LTR-28-99_010
منتشر شده در در سال 1403
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمدابراهیم مالمیر - دانشیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
فاطمه هوشنگی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
خلاصه مقاله:
محمدابراهیم مالمیر - دانشیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
فاطمه هوشنگی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
ولادیمیر پراپ، فولکلورشناس روسی در نظریه ابداعی خود به بررسی ریختشناسانه قصههای پریان روسی پرداخت. او با توجه به طبقهبندی داستانها که بیشتر براساس محتوا و درونمایه آن ها بود، ردهبندی خود را روی فرم و ساختار این داستانها بنا نهاد. وی نخستینگام در تحقق فرضیه خویش را شناخت و تعیین عناصر ثابت و متغیر قصهها دانست. این مقاله به بررسی و تحلیل ریختشناسانه داستان موش و گربه شیخ بهایی میپردازد که از قصههای تو در تو و چندین لایه تشکیل شده است؛ به طوری که این داستان در مجموع، مرکب از ۳۴ داستان فرعی است. این پژوهش بر اساس شیوه پژوهشهای اسنادی و توصیفی کتابخانهای و مبتنی بر روش تحلیل محتوا و هرمنوتیک صورت گرفته و سعی شده است بر مبنای اصول ریختشناسی ولادیمیر پراپ به تحلیل خویشکاری و تعیین بسامد و مقایسه تطبیقی آنها پرداخته شود. نتیجه، بیانگر این است که در میان این داستانها روابط بینامتنی محکمی وجود دارد. از سی و پنج حکایت این اثر، علاوه بر ۳۱ خویشکاری پراپ، هفت خویشکاری در این مقاله برای اولین بار مورد بحث قرار گرفته است که عبارتند از: خویشکاریهای «فرار»، «شایعهپراکنی»، «التزام کردن»، «تهدید کردن»، «مخفی شدن»، «شرطبندی» و «طرد».
کلمات کلیدی: شیخ بهایی, داستان موش و گربه, ریخت شناسی, خویشکاری, ولادیمیر پراپ
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1757844/