منصور جلالی - دانشجوی دکتری، گروه مکانیک بیوسیستم، واحد اقلید، دانشگاه آزاد اسلامی، اقلید، ایران
احمد بناکار - گروه مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
بهفر فرزانه - گروه مکانیک بیوسیستم، واحد اقلید، دانشگاه آزاد اسلامی، اقلید، ایران
مهدی منتظری - دانش آموخته دکتری مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

در این مطالعه، به طراحی یک سیستم حرارتی خورشیدی با هدف کاهش مصرف انرژی در یک مرغداری پرداخته شد. مرغداری مورد مطالعه دارای ۸ متر طول، ۵ متر عرض و ۲.۵ متر ارتفاع است. در این راستا جمع کننده های حرارتی خورشیدی مختلف مورد بررسی قرار گرفت و بهترین مساحت سطح جمع کننده خورشیدی برای دستیابی به بیشترین بهره از انرژی خورشیدی پیشنهاد شد. در این مطالعه جمع کننده خورشیدی از نوع صفحه تخت (FPC) است. علاوه بر این، برای تامین ۵۰ درصد انرژی از خورشید (و مابقی از سیستم ترکیبی) سطح مورد نیاز برای جمع کننده پیشنهاد می شود. شبیه سازی با استفاده از نرم افزار TRNSYS انجام شد. نتایج نشان داد که برای دریافت بیشترین میزان انرژی خورشیدی (کسر خورشیدی حداکثر)، سطح جمع کننده ای معادل با ۳۰ مترمربع مورد نیاز است. اما زمانی که دیدگاه اقتصادی مد نظر قرار گیرد، سطح جمع کننده ای معادل با ۲۶ متر مربع توصیه می شود. علاوه بر این نتایج نشان داد که برای برقراری تعادل بین سیستم خورشیدی و سیستم کمکی، نیاز به سطح جمع کننده ای معادل ۱۶ متر مربع است. با نصب ۲ متر مربع جمع کننده خورشیدی، می توان ۵.۲ درصد انرژی کل را به وسیله خورشید تامین کرد. همچنین با افزایش کسر خورشیدی، توانایی سیستم در استحصال از انرژی خورشیدی بیشتر می شود.

انرژی, جمع کننده خورشیدی, طیور, مدل سازی عددی