محمود علی پور - دانش آموخته دکتری علوم سیاسی گرایش اندیشه سیاسی از دانشگاه تربیت مدرس

این مقاله قصد دارد تا با ارائه نوعی داوری سیاسی متفاوت در عصر مشروطه به تبیین این مسئله بپردازد که سید جمال الدین واعظ به عنوان یکی از رهبران و مدافعین مجلس و مشروطه، چه شاخص هایی را برای حکومت قانون در نظر داشته است و داوری سیاسی مطلوب وی چه ارتباطی با آن شاخص ها دارد؟ در این خصوص سعی می شود پرسش پژوهش با بررسی روزنامه الجمال پاسخ داده شود. هدف این پژوهش روشن کردن ابعاد داوری سیاسی مطلوب نزد سیدجمال است که در قالب برداشت او از حکومت قانون تجلی پیدا می کند. این مقاله با استفاده از نوعی روش تحلیل محتوای کیفی می کوشد به یافته های خود دست پیدا کند و ازاین رو، این نکته را مطرح می کند که اندیشه سیاسی سید جمال به زبان گمشده ای در آن دوره اشاره دارد که بر نوعی داوری سوم تمرکز داشته و هدف آن برپایی موارد پیش رو است: ۱. داوری سیاسی فضیلت مند؛ ۲. مساوات، آزادی و عدالت برای همه آحاد ممالک محروسه ایران؛ ۳. توسعه ملی در قالب رفع فقر، جهالت و استواری آموزش، مهارت و ارتقاء توانمندی های انسانی؛ ۴. دفع استبداد مسبوق به سابقه در تاریخ این ملک.

داوری سیاسی, سید جمال الدین واعظ, حق انسان, ترقی, مشروطه