خاطره مغانی رحیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی شهرسازی، گرایش برنامه ریزی شهری، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.
مصطفی بهزادفر - رییس دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران
سمانه جلیلی صدرآباد - استادیار، شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران.

تبیین رابطه شهر و سلامت روان از الزامات برنامه ریزی و طراحی شهری بوده و برای ارتقا کیفیت زندگی شهرها ضروری است. به همین منظور این پژوهش با هدف تشریح این رابطه انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش مروری بوده و از مطالعات کتابخانهای و تحلیل محتوا بهره میگیرد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که شهر هم تاثیرات مستقیمی بر سلامت روان دارد و هم از طریق عوامل استرسزا اجتماعی، کالبدی، محیطی، عوامل متفرقه، عوامل مرتبط با مسکن و حمل و نقل که به ترتیب دارای اهمیت میباشند، منجر به کاهش سلامت روان میشود. البته از طریق کاهش سلامت جسمی نیز بر سلامت روان موثر است. سمت روان نیز هم به صورت مستقیم و هم از طریق استرس و سلامت جسمی بر شهر موثر است. در نتیجه این دو میتوانند ا میانجی اثرات شهرنشینی بر سلامت روان و اثرات سلامت روان بر شهر باشند.

سلامت, سلامت روان, سلامت شهری, سلامت روان شهری, تحلیل محتوا