زهرا فیروزآبادی - دانشجوی دکتری رشته تفسیر تطبیقی حوزه علمیه کوثر، تهران، ایران

در قرآن موضوعات علمی زیادی مطرح شده است. یکی از این موضوعات، وجود هفت آسمان می باشد که در هفت آیه از قرآن به طور کلی مطرح شده است اما در مورد کیفیت آن بین مفسرین اختلاف نظرات زیادی دیده می شود. برخی از مفسرین عدد هفت را حمل بر عدد واقعی و برخی حمل بر کثرت نموده اند و آسمانها را نیز به لایه های جو، مدارها، هفت کره منظومه شمسی و ... تفسیر نموده اند. آنچه که از بین تفسیرهای متعدد به نظر صحیح تر می رسد و با ظاهر قرآن نیز تعارضی ندارد و در برخی از روایات اهل بیت (ع) نیز بر آن تصریح شده است، وجود عوالم هفتگانه است که زمین و آسمان بالای آن که مجموعه ای از ستارگان و سیارات و اجرام آسمانی است، آسمان اول محسوب می شود و آسمان های دیگر از دید ما پنهان هستند. اما مسلم است که نظر قطعی در این خصوص نیازمند پژوهش های عمیق تر می باشد.

هفت آسمان، هفت زمین، سماء، ارض، طبقات آسمان.