لیلی اسماعیلی - دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی قم واحد پردیسان
حسین اقبالی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان ایران

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی میزان کیفیت زندگی بیماران سرطانی بر اساس ذهن آگاهی با نقش میانجی هیجانات مثبت ومنفی بود. روش تحقیق ازنظر اهداف کاربردی و به لحاظ شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهشرا تمامی بیماران مبتلابه سرطان در بیمارستان های کوثر و مرکز آموزشی درمانی شهید رجایی، تخت جمشید، امام علی و کلینیکویژه مرکزی البرز تشکیل داد که ۱۰۵۲ نفر بودند ازاینبین با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و با استفاده از فرمول کوکرانتعداد ۲۸۱ نفر انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های کیفیت زندگی، ذهن آگاهی و هیجانات مثبت و منفی جمع آوریگردید. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل مسیر و تحلیل رگرسیون چندگانه (به روش همزمان) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایجتحلیل مسیر نشان داد توصیف کردن، عمل همراه با آگاهی و پذیرش بدون قضاوت از زیر مولفه های ذهن آگاهی و عاطفه مثبت و منفی «کیفیت زندگی» را پیش بینی می کند؛ از طرفی مشاهده گری و پذیرش بدون قضاوت از طریق عاطفه مثبت و منفی توانستند کیفیت زندگی در بیماران مبتلابه سرطان را پیش بینی کنند ۰۵ / ۰ > p. همچنین نتایج تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد تنهازیر مولفه مشاهدهگری از زیر مولفه ذهن آگاهی ۱۳۴ / ۰ = β ، ۰/۰۵ > p و هر دو زیر مولفه عاطفه مثبت ۱۵۴ / ۰ =- β ،۰/۰۵ > وعاطفه منفی ۱۳۴ / ۰ =- β ،۰/۰۵> p توان پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سرطان را داشتند. نتیجه گیری می شود که بینکیفیت زندگی و ذهن آگاهی با میانجیگری هیجانات مثبت و منفی رابطه معناداری وجود دارد.

کیفیت زندگی، ذهن آگاهی، هیجانات مثبت و منفی