سیده الهه حسینی جمور - کارشناس ارشد روانشناسی دانشگاه رازی
سمیرا حیدری بیدسرخی - کارشناس علوم تربیتی
زهرا فاطمی نیا - کارشناس راهنمایی و مشاوره
نیلوفر عزیزی - کارشناس راهنمایی و مشاوره

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودباوری ورشد اجتماعی با عملکرد تحصیلی در دانش آموزان انجام شد. روش پژوهشتوصیفی از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم دبستان بود که در سال تحصیلی۱۴۰۰-۱۴۰۱ در دبستان های ابتدایی شهر کرمانشاه تحصیل می کردند. از طریق نمونه گیری خوشه ایی چندمرحله ایی ۳۵۰ دانش آموزان به عنوان نمونه انتخاب شد و به پرسشنامه های عملکرد تحصیلی فام و تیلور ۱۹۹۹ خودباوری کودکان ونوجوانان پیرس، هریس و هرزبرگ ۲۰۰۲ و پرسشنامه رشد اجتماعی وایلند ۱۹۶۵ پاسخ دادند. جهت تحلیل داده ها ازهمبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد که بین خودباوری و رشد اجتماعی با عملکردتحصیلی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد و خودباوری و رشد اجتماعی توان پیش بینی عملکرد تحصیلی را دارند.براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که با افزایش خودباوری و رشد اجتماعی می توان شاهد عملکرد تحصیلیبهتر دانش آموزان بود.

خودباوری، رشد اجتماعی، عملکرد تحصیلی، دانش آموزان