یاسر صفری سه چقایی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران،
عبدالرضا نادری فر - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران،
امیرعباس عزیزی فر - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران،

فلسفه برای کودکان یک برنامه ی آموزشی است که متیو لیپمن ۱ آمریکایی در اواخر دهه ی ۱۹۶۰ آن راپایه گذاری کرد. هدف این برنامه، آموزش مهارتهای تفکر و تعقل به کودکان است. عنصر اصلی آموزش مهارت-های خردورزی و مفاهیم فلسفی در این برنامه داستان است. داستان به سبب جاذبه و کشش خاصی که برای کودکان دارد باعث میشود که آنان با قهرمان داستان همذات پنداری داشته باشند و خود را جای آن بگذارند و در چالشهای داستان درگیر شوند. این پژوهش که با روش توصیفی- تحلیلی و با مطالعه ی کتابخانه ای صورت گرفته است غنای فلسفی، ادبی و روانشناختی داستان «اولدوز و عروسک سخنگو» اثر صمد بهرنگی بر اساس برنامه ی فلسفه برای کودکان بررسی شده است. نتایج به دست آمده نشان میدهد که داستان غنای بالایی را در هر سه شاخص دارد، اگرچه ضعفهایی در آن مشاهده میشود، اما با اصلاح، بازنویسی و بازآفرینی آن قابلیت استفاده ی در برنامه ی فلسفه برای کودکان را دارد.

داستان عروسک سخنگو، فلسفه برای کودکان، برنامه آموزشی، صمد بهرنگی، متیو لیپمن.