حمید غلامی فخبی - کارشناس ارشد مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان
پدرام غلامی فخبی - فارغ التحصیل رشته برنامه ریزی منطقه ای از دانشگاه گیلان

آبخیزداری شهری شاخه ای از علوم آبخیزداری است که به منظور حفاظت از خاکهای مناطق شهری ، کاهش سیل و رواناب در معابر و سطوح شهری و همچنین استفاده بهینه از رواناب در توسعه فضاهای سبز در مناطق شهری مطرح می باشد . حوزه آبخیز شهری Urban Catchment بنا به تعریف ، محدوده فیزیوگرافی هر شهر را گویند که کلیه بارش های واقع شده در آن محدوده به صورت کاملا فنی و مهندسی جمع آوری وهدایت شده و در نهایت از یک نقطه خروجی در داخل مرز آن شهر تخلیه می گردد.در حوزه های آبخیز شهری ، به دلیل گستردگی سهم سطوح نفوذناپذیر نسبت به سطوح با نفوذپذیری طبیعی ، بخش اعظم بارندگی ها به رواناب و هرزآب تبدیل شده و در سطح شهر و درون جوی ها، کانالها و مسیلهای شهری جریان می یابد که متاسفانه بدلیل عدم توجه مدیران شهری و شهرداری ها به موضوع آبخیزداری شهری ،تا کنون اقدام و مدیریت خاصی در این زمینه مهم و حیاتی صورت نگرفته است . آنچه مهم است اینکه در مدیریت رواناب های شهری یا آبخیزداری شهری به سه جنبه اساسی باید توجه ویژه نمود: ۱-کاهش رواناب شهری ۲- ایجاد تاخیر در حرکت رواناب های شهری ۳- استفاده بهینه از آب حاصل از رواناب در مصارف آبیاری فضاهای سبز شهری . با اجرای تکنیک ها و عملیات آبخیزداری شهری (احداث سازه ها رسوبگیر ،سازه های کنترلی یا آپرون ها و کالورت ها ،سازه های حفاظتی و مهارکننده و ... ) بویژه در کلانشهر ها که با تراکم و فزونی جمعیت شهری ،مشکل بافت های فرسوده ، معابر و خیابان های بدون زهکش ها و آبروهای مناسب و ...روبرو می باشیم یقنا در آینده، دوباره شاهد بروز سیلاب های شهری و آبگرفتگی مناطق شهری در کلانشهر زیبای رشت نبوده و نخواهیم بود.

رواناب های سطحی ،آبخیزداری شهری ،کلانشهر رشت .