مرتضی رجبی - کارشناسی ارشد بهداشت محیط
غفور آقاجانلو - کارشناسی ارشد میکروبیولوژی

یکی از موضوع هایی که بیشتر شهرهای بزرگ جهان با آن دست به گریبان هستند موضوع حوادث طبیعی است . باتوجه به ماهیت غیر مترقبه است ، افزایش تراکم جمعیت و تغییر کاربری ها خطرات ناشی از وقوع زلزله را افزایش داده است اما این فراموشی سبب نمی شود، که فعالیت گسل های زلزله در بعضی استانها متوقف شود مثلا طبق برآوردهای علمی انجام شده گسل زلزله شمال تهران طی ۳۰ سال گذشته هر سه هزار و ۵۰۰ سال یک بار زمین لرزهای به بزرگی هفت ریشتری داشته است و اکنون بیش از سه هزار و ۲۰۰ سال از آخرین زمین لرزه هفت ریشتری در پایتخت می گذرد و لزوم آمادگی برای وقوع احتمالی زلزله باید در همه ابعاد وجود داشته باشد. رشد شهری باعث شده است شهرها روی مسیرهای اصلی گسل و یا در حریم رودخانه ها ومسیلها ساخته شوند. بلایا حد مرز نمی شناسند و چه بسا اگر وقوع بعضی از آنها مانند زلزله در نقاطی دور از شهر اتفاق بیفتد اثرات آن بر روی شهرها خسارتهای زیادی را به بار خواهد آورد باید توجه داشته باشیم جنبه هایی از این ضررها نیز محصول دست اندازی و تعریض بشر به حریم رودخانه ها ومسیلها جهت استفاده بی رویه از اراضی شهری است و هنگام طغیان رودخانه ها و یا در فصول آب موجب میشود تمام ساخت سازهای موجود در مسیر مسیل در معرض تخریب و خسارت قرار گیرد و این مسئله در پر مورد زلزله نیز صادق است .

مدیریت بحران، زلزله ، حوادث طبیعی ، رشد شهری