حسن شهقلی - دانشجوی کارشناسی ارشد
حسن مکاریان - عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شاهرود
ابراهیم ایزدی دربندی - عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
علی درخشا شادمهری - عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شاهرود

کاربرد کودهای بیولوژیک به ویژه باکتری های محرک رشد گیاه به جای مصرف کودهای شیمیای مهمترین راهأرد تغذیه ای در مدیریت پایدار بوم نوام های کشاورزی می باشد. به منوور بررسی تاثیر کاربرد کود های آلی و مایه تلقیح باکتریایی بر محتوای نسأی آب و کلروفیل گیاه گوجه فرنگی آزمایشی در تابستا 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایک شامل کاربرد کود آلی در سه سطح ) شاهد کودگاوی ورمی کمپوست( و تلقیح با باکتری در چهار سطح b4 : Pvtyda Pseudomonas b3 : :fluorescensPseudomonas b :2:Azotobacter Chrococcum b1 شاهد )بود. نتایج نشا داد که بیشترین محتوای نسأی آب و کلروفیل برگ مربوط به کاربرد کود گاوی و ورمی کمپوست و همچنین باکتری های ازتوباکترکروکوم و سودوموناس پوتیدا بود و کمترین مقدار در تیمار شاهد )عدم کود و عدم تلقیح( مشاهده شد. همچنین اثر متقابل کود گاوی و نیز ورمی کمپوست با ازتوباکترکروکوم بیشترین میزا محتوای نسأی آب را نشا داد. بر اساس نتایج این آزمایک کاربرد کودهای آلی و تلقیح با باکتری می تواند سأب بهأود روابط آبی و میزا کلروفیل در برگ شده و در نتیجه موجب افزایک عملکرد گیاه شود.

باکتری، کود آلی، کلروفیل، گوجه فرنگی