کامران صوفی بوبکران - کارشناسی ارشد زمین شناسی، دانشگاه ارومیه، اداره آموزش و پرورش سیلوانا

آموزش معکوس به عنوان یکی از روشهای نوین آموزشی ، در سالهای اخیر به محبوبیت بیشتری در میان اساتید و دانشجویان دانشگاهها و مدارس دست یافته است . در این روش، دانشجویان به صورت فعال در فرایند یادگیری شرکت می کنند و با استفاده از تکنولوژی های مختلف ، محتوای درسی را به صورت خودآموز و مستقل یاد می گیرند. این مقاله با هدف بررسی مزایا و معایب آموزش معکوس در برابر روشهای سنتی ، به بررسی این روش آموزشی از نظر مفهوم، مزایا و معایب و همچنین مقایسه با روشهای سنتی می پردازد. نتایج پژوهش های اخیر نشان می دهند که آموزش معکوس می تواند بهبود قابل توجهی در یادگیری دانشجویان داشته باشد، اما در عین حال نیازمند زمان و تلاش بیشتری از دانشجویان و اساتید است . در نهایت ، به نظر می رسد که استفاده از آموزش معکوس به عنوان یکی از روشهای آموزشی ، به شرطی موثر واقع می شود که با توجه به شرایط و نیازهای دانشجویان و محتوای درسی ، به درستی طراحی و پیاده سازی شود.

آموزش معکوس، روشهای سنتی ، یادگیری ، تکنولوژی ، طراحی .