بررسی روند تغییرات کیفیت آب زیرزمینی دشت تبریز در طول سال های اخیر
عنوان مقاله: بررسی روند تغییرات کیفیت آب زیرزمینی دشت تبریز در طول سال های اخیر
شناسه ملی مقاله: ERANR01_193
منتشر شده در نخستین همایش ملی جهاد اقتصادی در عرصه کشاورزی و منابع طبیعی در سال 1390
شناسه ملی مقاله: ERANR01_193
منتشر شده در نخستین همایش ملی جهاد اقتصادی در عرصه کشاورزی و منابع طبیعی در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهران مشرفی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزآب
فرشید عارف - عضو هیات علمی گروه کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزآباد
خلاصه مقاله:
مهران مشرفی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزآب
فرشید عارف - عضو هیات علمی گروه کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزآباد
اطلاعات کافی و آگاهی از کیفیت منابع آب در حفظ منابع آب و همچنین در برنامهریزیها و مدیریت این برنامه بسیار حایز اهمیت است. بنابراین با بررسی اطلاعات مربوط به کیفیت و کمیت آب نزدیک سطح آبهای زیرزمینی و مقدار آنیون ها و کاتیون ها عناصر سمی و شاخصهای ارزیابی کیفیت آب میتوان آب را بر اساس کیفیت طبقهبندی کرده و راهکارهایی برای بهبود کیفیت آن ارائه داد. جهت بررسی کیفیت آب دشت تقدیس نمونه برداری از منابع آب زیرزمینی از سال 81 تا 88 انجام شد. با توجه به حجم زیاد نمونهها مناطقی که دارای شباهت از نظر فاکتورهای کیفی آب بودند به طور میانگین و با هم ذکر شدهاند و در نتیجه دشت 15 منطقه تقسیم شده. در نمونههای تهیه شده فاکتورهای هدایت الکتریکی با میانگین 3/2612 میکرو زیمنس 10 سانتیمتر، کل جامدات محلول با میانگین 7/1689 pH با میانگین 5/7 ، سختی کل با میانگین 553 میلیگرم در لیتر و عناصر سدیم، کلسیم، منیزیم ، پتاسیم ، کلر، کربنات، بیکربنات ، سولفات به ترتیب با 8/412 ، 2/141 ، 6/66 ، 2/9 ، 2/728 ، 08/1 ، 7/328 ، 6/206 میلیگرم در لیتر اندازهگیری شد. آن در مناطق تبریز 2 ، هروی ، امناب ، سعید اباد و کند رود از نظر کشاورزی برای تمام گیاهان به جز گیاهان حساس بشویید مناسب میباشد و خطر زیادی برای خاک ندارد همچنین این آب از نظر شعبه مناسب میباشد ، در مناطق تبریز 1 ،ساتلو ، سردرود ، اسکو ، حسرو شهر و خواجه آن از نظر کشاورزی دارای شوری بسیار زیاد است و به طور متوسط یا مقدار کم باعث تخریب خاک میشود همچنین آب از این مناطق از نظر شرب به در کیفیت نسبتاً مناسب میباشد، در مناطق باغبان معروفند و نوجده آن از نظر کشاورزی داری شوری زیاد دست به خطر زیادی برای خاک ندارد همچنین این آب از نظر شعبه کیفیت متوسط دارد و همچنین در مناطق مایان و امند آب از نظر کشاورزی دارای شوری بسیار زیاد است و شدیداً باعث تخریب خاک میشود همچنین از نظر شد دارای کیفیت نامناسب میباشد .
کلمات کلیدی: آب آشامیدنی، آب کشاورزی، تبریز، کیفیت آب
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/175967/