رزگار تبنا - کارشناسی ارشد، فقه شافعی، دانشگاه کردستاناداره آموزش و پرورش شهرستان مریوان، مدیر دارالقرآن قدر

این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای -اسنادی بوده است . تعلیم و تربیت نیاز ضروری بشر است به گونه ای که در طول حیات خود، پیوسته بدان نیازمند است . از این رو، از دیرباز این امر مورد توجه مربیان بزرگ و مصلحان اجتماعی بوده است . تربیت یگانه راه سلوک انسان در طریق انسانیت است و این مطلوب حاصل نمی شود جز از طریق برنامه ریزی مناسب در جهت تبیین اهداف و اصول و روش های تعلیم و تربیت از منابع اصیل و قابل اعتماد. قران کریم اصیل ترین منبع تربیتی است که خداوند متعال در ان به طور مستقیم از روش هایی برای تربیت پیامبر (ص) و سایر مردم استفاده کرده است و هم روش هایی را به پیامبر و دیگران برای تربیت اموخته است . در عصر کنونی که اسلام تجدید حیاتی دوباره یافته ومسلمانان رو به سوی قرآن می آورند و احساس نیاز می کنند که با ژرفای آن آشنا شوند و تعلیمات حیاتبخش آن را بکار گیرند، ضرورت شناخت فرهنگ عمیق اسلامی و آشنایی با مبانی تعلیم و تربیت آن بیش از هرزمان دیگر برای افراد جامعه و نظام آموزشی و ارشادی و همچنین دستگاه های تبلیغاتی و ارتباط جمعی کشور اهمیت پیدا می کند. زیرا قرآن رسالتی جهانی داشته و انسانها تنها با شناخت و به کار بستن تعلیمات ویژه آن می توانند به سعادت و خوشبختی ابدی دست یابند.

قرآن، تعلیم و تربیت ، تربیت اسلامی ، تربیت دینی