سیده سمیه موسوی ماشهرانی - لیسانس سطح دو، حوزه علمیه حضرت زینب (س)، معلم آموزش و پرورش مقطع ابتدایی ، شهرستان میناب
عیسی شرفی - لیسانس مدیریت و امورفرهنگی ، دانشگاه علمی و کاربردی ، معلم آموزش و پرورش مقطع ابتدایی ، شهرستان میناب

و اگر بخواهیم دنیا را بشناسیم باید اقسام دنیا را در متون دینی بررسی کنیم و آن دنیای ممدوح و دنیای مذموم می باشد و معنای دنیا در قرآن پنج عنوان می باشد: لعب و لهو، تفاخر، زینت و تکاثر و معیار دنیاگرایی آن است که اگر انسان همه توان و استعداد خویش را در به دست آوردن متاع دنیوی به کار بندد پس این همان دنیاگرایی می باشد ولی اگر برای بهبود اقتصادی خانواده یا جامعه یا این که سر بار جامعه و کسی نباشد تلاش کند، پس این دیگر دنیا گرایی نیست .برای شناخت دنیا باید همه ی صفحاتش را ورق زد اگر انسان بعضی از صفحاتش را نبیند، خودش آن را ورق نزده است نه این که دنیا نشان آن نداده است .اگر کسی از جهل به علم ، از ظلم به عدل، و از نقض به کمال عبور کند،از گذشته عبرت گرفته است ، ولی آن کس که حوادث و وقایع گذشته را می خواند و می نویسد، اما از آن عبور نمی کند، اهل عبرت نیست .از حقارت دنیا همین بس که پیامبر اکرم (ص) با همه ی منزلت و عظمت والایی که نزد خدای سبحان داشت از زندگی دنیا بهره ی چندانی نداشت . امیرالمومنین (ع) درباره ی عدم بهره مندی پیامبر اکرم(ص) از دنیا چنین می فرمایند: » زندگی رسول خدا (ص) اموری است که تو را به عیوب دنیا واقف می سازد، چنان که و نزدیکانش در آن گرسنه بودند.«