فرزانه شکرپور - کارشناسی آموزش ابتدایی ،معاون آموزشی دبستان دخترانه ی میثم ناحیه دو بندرعباس

لجبازی کودکانه ، رفتار یا واکنش نامناسبی است که بچه ها برای رسیدن به خواسته های شان از خود نشان می دهند. آنها به کمک انواع رفتارهای خشن یا گریه می خواهند به خواسته های مطلوب یا نامطلوبشان برسند و آنچه را می خواهند به دست آورند. بنابراین طبیعی است زمانی که این رفتار زیاد تکرار شود و به شکل عادتی همیشگی درآید، کودکی لجباز خواهیم داشت که واکنش نشان دادن در برابر او نیز بسیار سخت و دشوار خواهد بود.برای تشخیص آن که کدام رفتار کودک بهنجار و کدام رفتارش نابه هنجار است توجه به عوامل محیطی ، فرهنگی و زیست شناختی دخیل در ایجاد و شکل گیری آن رفتار اهمیت بسزایی دارد.یکی از جنبه های وابسته به عوامل زیست شناختی که در بررسی یک رفتار نقش بسزایی دارد »سن « است . در رابطه با مشکل »لجبازی « در کودکان، سن وقوع این رفتار را نیز باید حتما در نظر گرفت ؛ زیرا مشخص شده است که پافشاری شدید بر عقیده خود و گرایش به انجام رفتارها به آن صورتی که صرفا خود کودک دوست دارد (که اصطلاحا از سوی والدین »لجبازی « نامیده می شود) در دو مقطع سنی طبیعی است ؛ نخستین دوره در سنین ۲ تا ۵ سالگی قرار دارد و دومین مرحله آن نیز همزمان با سنین نوجوانی است . بنابراین باید بدانیدکه رفتاری که والدین آن را لجبازی می دانند یک رفتار طبیعی و مرحله ای بهنجار از روند رشد کودک است .

لجبازی ،دانش آموزان ،والدین ،مدرسه،معلمین