مریم مرادی - آموزش و پرورش شهرستان باغملک

نقاشی خط به عنوان مکتبی نوپا و اصیل در هنر معاصر ایران شناخته می شود. مکتبی که عنصر »خط و خوشنویسی « با تکیه بر وجه تصویری اش، خمیرمایه اصلی آن را تشکیل داده و محتوای آثار در شکل و ظاهر بصری آن نشان داده میشود. بنابراین خوانا بودن عبارات، کلمات و جملات هدف اصلی نبوده و هویت بخشی به آثار از عمده دل مشغولی های هنرمندان این مکتب به شمار می رود. هنرمندان این مکتب با رجوع به عناصر هنرهای سنتی ، تزیینی و دینی و به ویژه خوشنویسی و در راس آن قالب »سیاه مشق به خط نستعلیق ، کتیبه نویسی ها، خطوط تزیینی به شکل حیوانات، مرغ بسمله ها، طغرا نویسی ها در به کارگیری و تاثیر پذیری از آنها، از هیچ کوششی فروگذار نکرده اند، نیز استفاده از ابزار و مواد جدید و گوناگون، و همچنین اجرا با شیوه ها و تکنیک های متنوع و نو، از دیگر ویژگی های بارز آثار این مکتب جدید، به شمار می آیند.در سبک آرت دکو علاوه بر رنگ ، پارچه و بافت آن بسیار موفق تر از طرح لباس خودنمایی می کند. زیبایی بافت و نخ پارچه اهیمت بسیاری دارد و اغلب پارچه ها گرانبها و ارزشمند هستند. تغییر سبک لباسها در دوره آرت دکو بر جواهرات و زیورآلات هم تاثیر گذاشته بود، لباسهای بدون آستین دهه ۱۹۲۰ این نیاز را به وجود می آورد که برای بازوها دکور و تزئینی درنظر گرفته شود یا کوتاهی موی زنان طراحان زیورآلات را به ذوق وامی داشت تا گوشوارههای بلند و متفاوت و جواهراتی همچون تاج و سربند طراحی کنند.به همین دلیل ارتباط پوشاک را با هنر، ادبیات، مذهب و نیز اقتصاد ، طبقه و حتی هویت اجتماعی نمی توان نادیده گرفت . قواعد معناداری که بر پوشاک جوامع سنتی حاکم است سبب شکل گیری هنجارهایی می شود که با ارزش های جامعه پیوندی مستقیم می یابد به نحوی که هر گونه تغییر قواعد به منزله هنجارشکنی و خروج از چارچوب های ارزشی جامعه تلقی می شود.هدف اصلی این پژوهش بررسی شناخت نقاشی خط و استفاده از اشعار شش دفتر مثنوی با سبک آرت دکو به وسیله چاپ بر روی کت زنانه پرداخته شده است که در نتیجه هنرهای جدید از چاپ که با ترکیب در هنر دیگری می باشد بر روی لباس های زنانه پدید می آید.

نقاشی خط ، نستعلیق ، دفتر مثنوی ، آرت دکو، چاپ