تقی عبادی - دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست ،دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک ت
احمد بهلکه - دانشکده مهندسی پتروشیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر(پلی تکنیک تهران)، پ
رضا دادالهی - دانشکده مهندسی پتروشیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر(پلی تکنیک تهران)، پ
عبدالعزیز ادریسی - دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر(پلی تکنیک تهران)

در این بررسی هدف کاهش کدورت در یک نمونه از پساب صنعتی میباشد. در این تحقیق از روش انعقاد و لخته سازی جهت تصفیه این پساب استفاده شد. برای این منظور اثر پارامترهای غلظت منعقدکننده، غلظت لخته کننده و نیز اثر میزان pH پساب بر روی راندمان کاهش کدورت مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها در سه مقدار 5، 7 و 8 برای pH انجام شد. پلی کلرید آلومینیوم 18 درصد (وزنی) به عنوان ماده ی منعقدکننده در سه غلظت 4/0، 6/0 و mL/L8/0 و ماده ی 401Actipol A- به عنوان لخته کننده در غلظت های 4، 6 و mL/L 8 استفاده شده است. برای یافتن بهترین حالت عملکرد سیستم از روش سطح پاسخ در طراحی آزمایش ها استفاده شد. همچنین تحلیل پایداری سیستم با استفاده از روش سطح پاسخ صورت گرفته و تاثیر تمامی عوامل خطی، توانی و تداخلی بررسی گردید. در نهایت مشخص شد که بهترین حالت عملکردی فرآیند تصفیه انعقاد- لخته سازی مربوط به حالتی است که غلظت منعقدکننده mL/L 4/0، غلظت لخته ساز mL/L 4 و میزان pH برابر با 7 باشد که در این حالت عملکرد سیستم تا میزان %100 نیز خواهد رسید.

انعقاد- لخته سازی، کدورت، سطح پاسخ، طراحی آزمایش