مهدی رضاوش - سطح ۳ حوزوی (فقه و اصول) - دبیر آموزش و پرورش

امید به آینده یکی از موضوع های مهم در ارتباط با زندگی افراد در جامعه و عامل انگیزه بخش در رشد و پیشرفت سرمایه های انسانی آن جامعه است . امید به آینده در دانش آموزان رابطه مستقیم با پیشرفت تحصیلی و سلامت روانی آنان دارد. هدف از پژهش حاضر، مطالعه جامعه شناختی امید به آینده در بین دانش آموزان تیزهوش دختر و پسر دبیرستان های استعداد درخشان شهرستان میاندوآب است . پژوهش به روش پیمایشی و با استفاده از تکنیک پرسشنامه به اجرا در آمده است . نمونه آماری تحقیق حاضر ۲۴۰ نفر از دانش آموزان دبیرستان های استعداد درخشان شهر میاندوآب در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بوده اند که به روش نمونه گیری تصادفی منظم مطالعه شده اند. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که بین احساس عدالت اجتماعی ، نگرش به رشته تحصیلی و آینده شغلی و میزان معتقدات دینی با امید به آینده رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از سویی دیگر از بین متغیرهای مستقل ، جنسیت دانش آموزان و پایگاه اجتماعی و اقتصادی آن ها رابطه معناداری با امید به آینده نشان نمی دهد. نتایج توصیفی نشان می دهد به طور متوسط میزان امید به آینده دانش آموزان برابر با ۵۴/۲۰ می باشد.

امید به آینده، دانش آموزان، نگرش به رشته تحصیلی ، احساس عدالت اجتماعی ، دینداری ، شهرستان میانه