محمدعلی اشرفی پور - مدرس دانشکده ملاصدرا رامسر
فهیمه حسنی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزکوه
زهرا امیرعباسی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزکوه

اگر چه به اعتقاد بسیاری از اقتصاددانان، آزاد سازی اقتصادی به عنوان عامل مثبت و مؤثری در رشد اقتصادی و افزایش رفاه مطرح است، اما طی دهه های اخیر در برخی از کشورها، بدون در نظر گرفتن ملاک ها و استانداردهای زیت محیطی و صرفاً به منظور دسترسی به بازار محصولات سایر کشورها، به استفاده گسترده و ناصحیح از منابع و انرژی روی آورده و منجر به آلودگی های فراوانی در جهان از جمله انتشار گازهای گلخانه ای گشته اند. آزاد سازی اقتصادی با توجه به سه اثر مقیاس، ترکیب و فناوری، کیفیت محیط زیست را تحت تأثیر قرار می دهد. در مطالعه حاضر، به منظور بررسی اثر آزاد سازی اقتصادی روی انتشار گاز دی اکسید کربن به عنوان عامل زیست محیطی از روش پانل دیتا، در قالب دو گروه کشورهای در حال توسعه منتخب و کشورهای توسعه یافته گروه OECD طی دوره زمانی 2008-1996 استفاده شده است. نتایج تخمین مدل دلالت بر این دارد که افزایش آزاد سازی اقتصادی، درآمد سرانه، سطح تکنولوژی و بهبود در وضعیت شاخص های حکمرانی خوب در هر دو گروه از کشورها با توسعه یافتگی بیشتر، به کاهش انتشار دی اکسید کربن منجر شده است. همچنین افزایش جمعیت در کشورهای گروه OECD، و شاخص سطح تحصیلات نیز در کشورهای در حال توسعه، تأثیر معناداری بر میزان آلایند (CO(2 نداشته است.

آزاد سازی اقتصادی، کیفیت زیست محیطی، گازهای لخانه ای، پانل دیتا