یونس مهرپویا - ۱- کارشناس عمران و امور فنی شهرسازی شهرداری مشهد / کارشناسی ارشد عمران راه و ترابری
حمید فضلی برآبادی - ۲- کارشناس فرهنگی شهرداری مشهد / فوق لیسانس تاریخ اسلام
مرتضی اکبری - ۳- کارشناس بایگان شهرداری مشهد

دهه اخیر در بعد مود حمل و نقل عمومی درون شهری، صحنه ی رقابت کلانشهرها در ایجاد و برقراری دوچرخه اشتراکی بوده و با ورود مسائل سیاسی، فرهنگی و حتی در مواردی امنیتی نمودن فضا و آزادی استفاده از مود حمل و نقل عمومی؛ صرفا" به سمت و سوی ویترین شهری میل نموده و از ماموریت اصلی خویش که همانا ، کاهش به آلودگی هوا، افزایش روح و شادایی در جامعه ، ترویح فرهنگ دوچرخه سواری ، سلامت شهروندان و با محوریت ماموریت اصلی که استفاده از سیستم دوچرخه ی اشتراکی برای سفرهای کوتاه درون شهری و کاهش بار استفاده از سایر مودهای حمل و نقل مانند اتوبوسرانی و قطار شهری است، به معنای واقعی کلمه دوری گزیده است. ضمنا" این پژوهش در تکمیل سلسله پژوهش های قبلی صورت گرفته ، و از نوع کاربردی ، ترویجی و بصورت نمونه کاوی است و به بررسی راهکارهای افزایش ضریب نفوذ استفاده از مود حمل و نقل دوچرخه ی اشتراکی درسیستم حمل و نقل عمومی شهر مشهد در شرایط تغییر اقلیم پرداخته و راه کارهایی نیز برای بهبود کارایی و توصیه های اجرایی در برای بهبود روند رو به توسعه و رشد ارائه است. و بر این نتیجه رسیده است که اجرای این راهکار ها ی راهبردی دو با تقویب دوری گزینی از جبهه سازی ها اعم از سیاسی و سرکوبگر و بهسازی محیط و افق پروژه مذکور ، می توان باعث ترقی و ارتقای ضریب نفوذ حمل و نقل دوچرخه اشتراکی ، حتی در شرایط تغییر اقلیم با بروز پدیده های گرد و غبار، سرما و گرمای بی سابقه و کم سابقه گردید.

دوچرخه اشتراکی، مشهد ، ویترین ، حمل و نقل