الهه داودی نیا - کارشناس علوم تربیتی گرایش پیش دبستانی و دبستان، دانشگاه پیام نور واحد کوار آموزش و پرورش کوار
فاطمه رضایی فام - کارشناسی ارشد مشاوره، دانشگاه آزاد واحد مرودشت، ایران، آموزش و پرورش کوار
زینب اعتمادی - کارشناسی حقوق، دانشگاه پیام نور سپیدان، ایران، آموزش و پرورش کوار
سروگل پارسا - کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور واحد فیروز آباد، ایران، آموزش و پرورش کوار

زمانی نه چندان دور دغدهه های سیاستگذاران نظام آموزشی کشورمان عمدتا گسترش کمی آموزش و پرورش و جایگزین کردن نظام آموزش توصیفی بر آموزش سنتی بود و تلاش می شد، حتی المقدور به تقاضای گسترده و رو به رشد خانواده ها برای آموزش و پرورش فرزندان پاسخ گفته شود و حداقلی از آموزش برای تمامی کودکان فراهم آید. در این مقاله سعی شده نگاهی کوتاه و گذرا در ارزشیابی کیفی یا توصیفی داشته باشیم. اطلاعات مورد نیاز پژوهش از طریق تحقیق میدانی و کتابخانهای جمع آوری گردیده است. در سال های گذشته در میان محققان روانشناسی و تعلیم و تربیت، علاقه زیادی به مطالعه ارزشیابی کیفی ایجاد شده است. در کشور ما نیز همگام با سایر کشورها اقداماتی در این زمینه صورت گرفته که اجرای طرح ارزشیابی توصیفی از سال ۱۳۸۱ با اهداف: اصلاح روند آموزش یادگیری، افزایش ماندگاری ذهنی، توجه به هدف های سطوح بالاتر حیطه شناختی، افزایش علاقه یادگیری و. . . بوده است. الگوی ارزشیابی کیفی - توصیفی به عنوان نسخه کاملتر ارزشیابی مستمر، درصدد آن است تا شیوه متفاوت خود را در بدنه نظام آموزشی مستقر نمایدرویکرد جدید در ارزشیابی تحصیلی در کشور ما با نام ارزشیابی کیفی – توصیفی، با تقاضای زیادی از بدنه آموزش و پرورش روبرو گشته است. این واقعیت آشکار می سازد که سیاست اشاعه و استقرار رویکرد جدید ارزشیابی امر مهمی است که مسئولان و سیاستمداران آموزشی باید به دقت به آن توجه کنند.

ارزشیابی توصیفی، آموزش و پرورش، یادگیری