امیر محمد خلیلیان - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش حفاظت و اصلاح چوب، گروه مهندسی چوب و فرآورده های سلولزی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
مریم قربانی - استاد گروه مهندسی چوب و فرآورده های سلولزی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
فروغ دستوریان - استادیار گروه مهندسی چوب و فرآورده های سلولزی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
آزاده نیکخواه شهمیرزادی - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیتمدرس، نور، ایران

متراکم کردن زیست توده حاصل از پسماندهای کشاورزی و صنعتی در حضور اتصال دهنده ها، به تولید بریکت با خواص مطلوب می انجامد. از دو اتصال دهنده ی آلی لیگنینی (پوست گردو و لیگنوسولفونات کلسیم) و یک اتصال دهنده ی معدنی (اکسیدمنیزیم) برای ساخت بریکت استفاده شد. بین مقدار رطوبت و کربن ثابت دو اتصال دهنده آلی اختلاف معنی داری مشاهده نشد. مقدار خاکستر و دانسیته حجمی پوست گردو کمتر و مقدار مواد فرار آن بیشتر از لیگنوسولفونات کلسیم بود. اکسیدمنیزیم بهدلیل فقدان ترکیبات سوختنی تماما به خاکستر تبدیل شد. دانسیته حجمی اکسیدمنیزیم از پوست گردو بیشتر و از لیگنوسولفونات کلسیم کمتر بود. نتایج طیف سنجی تبدیل قرمزفوریه، گروه های عاملی در ساختار اتصال دهنده ها را تایید نمود

بریکت، اتصال دهنده،پوست گردو،لیگنوسولفونات کلسیم، منیزیم اکسید، طیف سنجی تبدیل قرمز فوریه