محمد نادی - دانشجوی دکتری مدیریت و کنترل بیابان، دانشکده کویر شناسی، دانشگاه سمنان
شیما نیکو - استادیار گروه بیابان زدایی، دانشکده کویر شناسی، دانشگاه سمنان
علی اصغر ذوالفقاری - دانشیار گروه بیابان زدایی، دانشکده کویر شناسی، دانشگاه سمنان

بیابان زایی با تغییر ساختار سیمای سرزمین، پیامدهای نامطلوبی برای جوامع به شرایط و محیط زندگی آن ها به دنبال خواهد داشت که برر سی این تغییرات از طریق تصاویر ماهوارهای و ارزیابی پتانسیل آن ها از طریق مدل سازی می تواند به مسئولین و سیاست گذارانکمک کند تا استراتژی مناسب تری اتخاذ کنند. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی میزان دقت و کارکرد تصاویر ماهواره ای در ارزیابی شدت خطر بیابان زایی بوده است. این تحقیق به صورت مروری و با مطالعات کتابخانه ای در رابطه با تصاویر ماهوارهای و فناوری سنجش از دور در ارزیابی بیابان زایی انجام شده است. مطابق نتایج، مهم ترین تکنیک های سنجش از دور برای ارزیابی و پایش تخریب سرزمین و بیابان زایی عبارتند از تفریق تصاویر متناظر، تفاوت شاخص های پوشش گیاهی، رگرسیون تصاویر، نسبت تصاویر، آنالیز برداری تغییرات تصاویر، بررسی مقایسه ای داده های چند سنجنده، آنالیز مولفه های ا صلی، مقایسه های پس از طبقه بندی، مقایسه مستقیم چند زمانه، آنالیز ادغام طیفی و استفاده از شاخص های سنجش از دوری. نتایج این تحقیق نشان دهنده کارکرد مناسب و دقت و حت بالای تصاویر ماهواره ای در ارزیابی و پایش بیابان زایی در مناطق مختلف دنیا می با شد. امروزه اتخاذ تصمیم های مدیریتی و ارائه راهکارهای مدیریتی در حیطه منابع طبیعی، نیازمند اطلاعات صحیح و دقیق از ارزیابی تخریب سرزمین و بیابان زایی می باشد و با توجه به نتایج حا ل از تحقیقات مختلف که نشان دهنده دقت بالا و تطابق خروجی های تصاویر ماهواره ای با واقعیات زمینی می باشد، می توان از اطلاعات به دست آمده در سطوح مدیریتی محلی، ملی و حتی بین المللی استفاده کرد

یابان زایی، سنجش از دور، تصاویر ماهوارهای، کارکرد، پایش