ساجده خسروی - آموزش ابتدایی

هدف از این مقاله، بررسی روش تدریس، به کارگیری بازی و فعالیت های مناسب در دوران تحصیل ابتدایی می باشد و سعی شده است با ارائه نظرات محققین و کارشناسان محترم در این زمینه جایگاه این روش علمی و نتیجه مطلوب آن را در خصوص یادگیری بهتر کودکان نشان دهم. روش تحقیق به کاررفته در این مقاله، توصیفی-تحلیلی است و برای گردآوری اطلاعات به کتب و مقالات معتبر استناد شده است.یکی از فعالیت های لذت بخش و سازنده برای افراد خصوصا برای کودکان و نوجوانان بازی است همچنین یکی از روش های یادگیری فعال، استفاده از بازی است. روش تدریس بازی محور از جمله روش های نوینی است که سبب ایجاد انگیزش و آموزش پایدار در دانش اموزان می شود. باید به دنبال روش های تدریسی بود تا بتوان دانش آموزان را از حفظ طوطی وار به سوی یادگیری سوق داد. بازی در عین حال که وسیله ی سرگرمی است ، جنبه ی آموزندگی نیز دارد. در انجام بازی می توان مطالب درسی و آموزشی را به طور غیرمستقیم و عملی به دانش آموزان آموخت.لذا ضرورت دارد مسئولین امر در واحد آموزش و پرورش بخصوص دوران تحصیل ابتدایی نسبت به تنظیم و تالیف کتب جدید با رعایت مفاهیم و استفاده از محتوای آموزشی در این خصوص اقدام شایسته به عمل آورند.

یادگیری، بازی، بازی های آموزشی، روش تدریس،کودکان.