حمزه آبار - دکتری برنامه ریزی درسی ، مدرس دانشگاه فرهنگیان،ساری،ایران
سعید ملانتاج کاسگری - کارشناس آموزش ابتدایی ،آموزش وپرورش تنکابن
فاضل شاهی آذر - راهبرآموزشی ،آموزش وپرورش تنکابن
رضا حسین پور - راهبرآموزشی ،آموزش وپرورش تنکابن
عباس علیزاده - راهبرآموزشی ،آموزش وپرورش تنکابن

از جمله مسائلی که برای سالیان دراز در طی چندین دهه، ذهن برنامهریزان را به خود جلب کرده پدیده محیط زیست است. امروزه توجه به محیط زیست، بیش از هر زمان دیگر ضرورت دارد و این یک ضرورت اجتماعی و انسانی است که در جهت افزایش دانش اجتماعی، در زمینه محیط زیست گامهای اساسی برداشته شود .یکی از راه های اساسی رسیدن به این مفهوم، یعنی شناساندن اهمیت محیط زیست و منابع طبیعی و همچنین راه های حفظ و احیای آن، انعکاس مسائل فوق در متون درسی است. در کشور ما که بخش بسیار مهمی از وسعت آن را مراتع و منابع طبیعی تشکیل میدهد، نیاز به انعکاس بهتر این مسائل در کتابهای درسی مقاطع تحصیلی بیشتر احساس میشود و در واقع محتوای متون درسی به عنوان پیش درآمدی در تبیین نگرشهای دانش آموزان، نسبت به محیط زیست است .باتوجه به اینکه بسیاری ازمسائل مربوط به آداب معاشرت و احترام به بزرگترها و تشخیص ملاکهای خوب از بد، در دوره کودکی به آسانی آموخته میشود، گنجاندن موضوعات آموزش محیطزیست در برنامه های درسی مدارس ابتدایی، میتواند عکس العملهای مناسب و معقولانهای ایجاد کند در واقع برنامه درسی، وسیله ای جهت اجرای آموزشهای زیست محیطی است تا از این طریق، دانشآموزان بتوانند مفاهیم و ادراکات زیست محیطی خود را توسعه دهند و از طریق این ادراک بتوانند با زندگی روزمره خود، ارتباط برقرار کرده و نسبت به اینکه تمام جنبه های محیطی با هم در ارتباطند، یک آگاه ی و شناختی به دست آورند .

آموزش،محیط زیست،برنامه درسی .