محمدعرفان تحسیری - دانشجوی کارشناسی روانشناسی، دانشگاه غیرانتفاعی شهید اشرفی اصفهانی، اصفهان، ایران
نرگس سپه کار - دانشجوی کارشناسی روانشناسی، دانشگاه غیرانتفاعی شهید اشرفی اصفهانی، اصفهان، ایران
امین برازنده - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد اصفهان خوراسگان، اصفهان، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی دشواری تنظیم هیجان در رابطه میان انواع دلبستگی با طرد اجتماعی در دانشجویان صورت گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بر اساس الگوی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری مورد مطالعه را دانشجویان دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه اصفهان که در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ مشغول به تحصیل بودهاند، تشکیل داده است. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی تعداد ۲۵۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که به مقیاس دشواری در تنظیم هیجان گرتز و روئمر((DERS، پرسشنامه طرد اجتماعی هوف و ورومن (۲۰۱۱) و پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسال کولینز و رید پاسخ دادند. بعد از جمع آوری اطلاعات، داده ها با استفاده از نرم افزار آماری AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل، مسیر پیشبینی پذیری طرد اجتماعی را براساس سبکهای دلبستگی و دشواری تنظیم هیجان نشان میدهد. همچنین دشواری تنظیم هیجان نقش میانجیگری در رابطه ی انواع سبکهای دلبستگی و طرد اجتماعی داشت. بر اساس این نتایج میتوان گفت دشواری تنظیم هیجان و سبکهای دلبستگی عوامل موثری در تجربه ی طرد اجتماعی در افراد میباشد، بنابراین درمانهای مبتنی بر دلبستگی و آموزش تنظیم هیجان را میتوان به عنوان دو پارامتر مهم در جهت پیشگیری از تجربه ی طرد اجتماعی و همچنین تسه یل سازگاری فرد پس از تجربه ی طرد اجتماعی در نظر گرفت.

طرد اجتماعی، تنظیم هیجان، سبکهای دلبستگی.