محمد کاکی - کارشناسی ارشد، برنامه ریزی درسی، آموزش و پرورش، آبدانان، ایران
مینو طباطبایی - استاد یار گروه علوم تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی،دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
ظهیر یوسفوند - کارشناسی ارشد، علوم تربیتی پیش دبستانی و دبستان، آموزش و پرورش، دره شهر، ایران

هدف این پژوهش، اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر مسئله گشایی اجتماعی، قدرت تصمیم گیری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان بود.روش پژوهش روش نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری کلیه شامل دانش آموزان پسر مدارس متوسطه دوره دوم شهر آبدانان بود. نمونه آماری این پژوهش شامل ۳۰ نفر از جامعه آماری خواهد بود،که به دو گروه گواه (۱۵ نفر) و آزمایش (۱۵ نفر) جایگزین شده اند، روش نمونه گیری پژوهش به شیوه در دسترس انتخاب خواهد شد.برنامه آموزش ذهن آگاهی شامل آموزش مهارت هایی است که طی ۸ جلسه و به مدت ۴۵ دقیقه برگرفته از پروتکل ( فلیمینگ و کوکووسکی، ۲۰۱۳) به دانش آموزان داده شد و گروه کنترل نیز آموزشی دریافت نکردند. جهت تحلیل داده ها از آزمون واریانس آنکوا و مانکوا استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد: آموزش ذهن آگاهی با توجه به میانگین مسئله گشایی اجتماعی گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه، موجب افزایش مسئله گشایی اجتماعی گروه آزمایش شده است و با کنترل پیش آزمون بین گروه آزمایش و گروه گواه از لحاظ قدرت تصمیم گیری تفاوت معنی داری وجود دارد(۰۰۰۱/۰p< و ۵۲/۴۰ F). همچنین با کنترل پیش آزمون بین گروه آزمایش و گروه گواه از لحاظ عملکرد تحصیلی تفاوت معنی داری وجود دارد(۰۰۰۱/۰p< و ۲۱/۹۶ F). می توان نتیجه گرفت که آموزش ذهن آگاهی بر مسئله گشایی اجتماعی، قدرت تصمیم گیری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان تاثیر معناداری داشته است.

ذهن آگاهی, مسئله گشایی اجتماعی, تصمیم گیری, عملکرد تحصیلی