اثرات تاریخ کاشت، پاکلوبوترازول و کود نیتروژن بر درصد ساقه روی و سایر صفات کمی و کیفی سه رقم چغندرقند پاییزه
عنوان مقاله: اثرات تاریخ کاشت، پاکلوبوترازول و کود نیتروژن بر درصد ساقه روی و سایر صفات کمی و کیفی سه رقم چغندرقند پاییزه
شناسه ملی مقاله: JR_JRSB-36-2_004
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JRSB-36-2_004
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
سمیرا افراخته - دانشجوی دکتری دانشکده کشاورزی، گروه زراعت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
داوود حبیبی - دانشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران
مهدی صادقی شعاع - استادیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
فرزاد پاکنژاد - استادیار دانشکده کشاورزی، گروه زراعت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
منصور سراجوقی - استادیار دانشکده کشاورزی، گروه زراعت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
خلاصه مقاله:
سمیرا افراخته - دانشجوی دکتری دانشکده کشاورزی، گروه زراعت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
داوود حبیبی - دانشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران
مهدی صادقی شعاع - استادیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
فرزاد پاکنژاد - استادیار دانشکده کشاورزی، گروه زراعت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
منصور سراجوقی - استادیار دانشکده کشاورزی، گروه زراعت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
با توجه به جایگاه آب در بخش کشاورزی و اهمیت توسعه سطح زیرکشت چغندرقند پاییزه، این تحقیق به منظور بررسی اثر تیمارهای محدودیت رشد، تاریخ کاشت و رقم بر میزان ساقه روی و سایر صفات کمی و کیفی چغندرقند پاییزه در منطقه کرج طی دو سال زراعی ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ طراحی گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی عبارتاند از فاکتور اول تاریخ کاشت با دو سطح (اول مهر و اول آبان ماه)، فاکتور دوم محدودیت رشد با چهار سطح شاهد (بدون محدودیت)، مصرف پاکلوبوترازول (۳۰۰ پی پی ام)، محدودیت مصرف کود نیتروژن (۵۰ درصد میزان توصیه شده) و مصرف پاکلوبوترازول + محدودیت کود نیتروژن و فاکتور سوم ژنوتیپ با سه سطح رقم گیادا، یودورو و یک ژنوتیپ ایرانی مقاوم به ساقه روی بود. فاکتورهای تاریخ کاشت و محدودیت رشد در کرتهای اصلی و فاکتور ژنوتیپ در کرتهای فرعی قرار گرفت. صفات مورد بررسی شامل درصد ساقه روی، عملکرد ریشه، عیار قند، قند ملاس و عملکرد شکر سفید بود. نتایج نشان داد اثر سال برای صفت درصد ساقهروی معنیدار بود. کم ترین درصد ساقهروی به مقدار ۰/۵۰ درصد مربوط به اجرای سال دوم آزمایش با رقم یودورو کاشته شده در اول آبان ماه بود. رقم یودورو کاشته شده در اول مهرماه و تیمارشده با پاکلوبوترازول (۳۰۰ پی پی ام) بیشترین عملکرد ریشه را با میانگین ۷۹/۹۱ تن در هکتار داشت. ارقام گیادا و یودورو کاشته شده در اول مهرماه به ترتیب با میانگین ۸/۱۵ و ۸/۶۲ تن در هکتار بیشترین عملکرد شکرسفید را داشته و اختلاف معنیداری بین آنها وجود نداشت.
کلمات کلیدی: تنظیم کننده های رشد, چغندرقند, کشت پاییزه, گلدهی, عملکرد ریشه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1763809/