غربال لاین های اوتایپ چغندرقند از نظر مقاومت به پوسیدگی ریزوکتونیایی ریشه
عنوان مقاله: غربال لاین های اوتایپ چغندرقند از نظر مقاومت به پوسیدگی ریزوکتونیایی ریشه
شناسه ملی مقاله: JR_JRSB-37-2_002
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JRSB-37-2_002
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
حمزه حمزه - استادیار بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران.
مهدی حسنی - استادیار بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران.
حامد منصوری - استادیار بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران.
خلاصه مقاله:
حمزه حمزه - استادیار بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران.
مهدی حسنی - استادیار بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران.
حامد منصوری - استادیار بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران.
به منظور شناسایی لاین های اوتایپ چغندرقند مقاوم به پوسیدگی ریشه ریزوکتونیایی، تعداد ۵۱ لاین اوتایپ به همراه شاهد مقاوم و حساس در میکروپلات های ایستگاه اکباتان مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان در سال ۱۴۰۰ ارزیابی شدند. برای آلودهسازی مصنوعی بوتهها، جدایه Rh۱۳۳ از قارچ Rhizoctonia solani- AG۲-۲ بر روی بذر ذرت تکثیر و در کنار ریشه های ۶۳ روزه چغندرقند قرار داده شد. در پایان فصل، ریشه ها برداشت و بر اساس مقیاس یک تا نه نمره دهی انجام و شاخص بیماری و شاخص برداشت بر مبنای آن برآورد شدند. مقایسه میانگین ژنوتیپها نشان داد اوتایپهای شماره ۹ (FCOT ۹۹۰۰۸۴) و ۱۹ (FCOT ۹۹۰۰۹۴) به ترتیب با مقادیر ۵۵/۳و۷۶/۳ واحد کمترین مقدار شاخص بیماری و با مقادیر ۴۹/۸۲ و ۴۹/۳۲ درصد بالاترین شاخص برداشت را به خود اختصاص دادند. بر اساس نتایج تجزیه خوشهای ۴۸ ژنوتیپ چغندرقند تحت شرایط میکروپلات به پنچ گروه تقسیم شدند بین این گروهها از نظر تعداد بوته، تعداد ریشه، شاخص بیماری و شاخص برداشت اختلاف معنیداری وجود داشت. اوتایپهای شماره۴ (FCOT ۹۹۰۰۷۹)،۹ (FCOT ۹۹۰۰۸۴)، ۱۹ (FCOT ۹۹۰۰۹۴)، ۳۰ (FCOT ۹۹۰۱۰۵)، ۴۷ (FCOT ۹۹۰۱۲۲) و رقم شاهد مقاوم ۵۲ (Check۱) در گروه شماره ۵ قرار گرفتند که بالاترین مقدار شاخص برداشت و پایینترین شاخص بیماری را به خود اختصاص دادند. گروه بندی ژنوتیپ های اوتایپ بر اساس شاخص SIIG نشان داد ژنوتیپهای شماره ۱۹ (FCOT ۹۹۰۰۹۴) و ۹ (FCOT ۹۹۰۰۸۴)، ۳۰ (FCOT ۹۹۰۱۰۵)، ۴ (FCOT ۹۹۰۰۷۹)، ۴۷ (FCOT ۹۹۰۱۲۲) به ترتیب با مقادیر۰/۸۵۴ و ۰/۸۲۴، ۰/۷۴۱، ۰/۷۰۸ و ۰/۷۰۱ نزدیکترین ژنوتیپها به ژنوتیپ های ایدهآل از لحاظ مقاومت به ریزوکتونیا بودند.
کلمات کلیدی: اوتایپ, پوسیدگی ریزوکتونیایی, چغندرقند, شاخص بیماری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1763847/