علی خلخالی - دانشیار مدیریت آموزشی دانشگاه آزاداسلامی واحد تنکابن

هدف مقاله حاضر معرفی گونه اینسبتا متفاوت از یک پداگوژی است که توان بیشینه سازی سازگاری امور مدرسه ای با جهان پیچیده و غیر یقینی پیش رو را داشته باشد. این مقاله با رویکرد یک "پژوهش نظری"، صورت بندی شده است ، تا درباره این پرسش بحث شود که پداگوژی مناسب برای وضعیت بسیار پیچیده و غیریقینی مدارس ، کدام است ؟ پاسخ مشخص مقاله حاضر به این پرسش اساسی ، ساخت "نظریه پداگوژی بریکولاژ"، از طریق بازبینی ، بسط معنایی و ترکیب دو سازه "پداگوژی"و "بریکولاژ" است . "پداگوژی بریکولاژ" نظریه ای برای توصیف روابط نوظهور بین مقوله ها یا ایده ها، برای تولید چیزجدیدی از طریق بازکاری و دسته بندی مجدد پدیده ها، مقوله یا ایده های در دسترس (محتوا) است . بازخوانی بریکولاژ به عنوان نوعی پداگوژی دارای ظرفیت خلق واژگان کاربردی متنوع و "مفاهیم مرزی" در فعالیت های مدرسه ای است . "موقعیت پداگوژیک " ایجادشده در نظریه "پداگوژی بریکولاژ"، عاملیت فردی معلم و دانش آموزان را توسعه می دهد تا به عنوان "عاملان اصلی "، با اعتماد به نفس بیشتری روی ”توسعه یادگیری معنادار” سرمایه گذاری کنند.

پداگوژی بریکولاژ، پژوهش نظری، آفرینش ترکیب های نوظهور، محتوای بریکولاژ