زینب محمودی - آموزگار (لیسانس آموزش ابتدایی)

لکنت زبان اختلالی در گفتار است که در آن صداها، هجا ها یا کلمات تکرار یا طولانی تر از حد معمول بیان می شوند و فرد نمی تواند کلمات را به صورت پیوسته ادا کند. افرادی که لکنت دارند می دانند چه می خواهند بگویند، اما به سختی آن را بیان می کنند.یکی از مسائل و مشکلات خاص دانش آموزان اختلالات و ناروانیهای گفتاری است که از جمله شایعترین آنها میتوان از لکنت زبان نام برد. بر طبق چهارمین راهنمای تشخیصی و آماری بیماریهای روانی، لکنت زبان نوعی آشفتگی و اختلال در روانی گفتار است که به صورت تکرار صداها، کشش صداها، قطع روانی کلام، تکرار کلمات، تکرار کلمات، مکث بین واژه ها، ناموزنی تکلم و جایگزین کردن واژه ها به منظور جلوگیری از کشش صداها در بین کودکان و نوجوانان مشاهده میشود. فردی که لکنت زبان دارد، در بیان اصوات، هجاها و یا کلمات ، دچار گیر و مکث، کشش و تکرار می شود. لکنت زبان معمولا با حرکات بدنی مانند تکان دادن دست، سر، گردن، و ... همراه است.پژوهشگران سه عامل را در پیدا کردن لکنت زبان موثر می دانند . فیزیکی ، عاطفی، و تقلید از کودکان و نوجوانان لکنتی دیگر. لکنت در پسران سه برابر دختران است.لکنت عبارتست از تکرار، کشش و یا قفل شدن غیر ارادی کلمه یا بخشی از کلمه ای فرد قصد بیان آن دارد.

لکنت،زبان،معلم،فراگیر ،راه حل