فریبرز عوض زاده فتح - استادیار گروه حسابداری، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران
سامان رحمانی یوسفی - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران
حسن طیبی - کارشناسی ارشد حسابداری، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران

کنترل داخلی بخش مهمی از اداره یک سازمان است که شامل طرح ها، شیوه ها و روش های اجرا شدنی برای دستیابی به وظیفه ها، هدف ها و مقاصد و به عبارت دیگر پشتیبانی از مدیریت بر مبنای عملکرد است و نیز به عنوان اولین خط دفاعی در حفاظت از دارایی ها، پیشگیری، کشف خطاها و تقلب به کار می رود. مدیران همواره در تلاشند که بهترین کنترلهای داخلی را در سازمان خود مستقر کنند؛ چون می دانند که در نبود سیستم کنترل داخلی اثربخش، تحقق رسالت اصلی سازمان و کمینه کردن رویدادهای غیرمنتظره بسیار مشکل خواهد بود. از طرفی وجود این کنترلهای داخلی باعث افزایش کارایی، کاهش ریسک از دست دادن داراییها و دستیابی به اطمینان معقول از اعتمادپذیری صورتهای مالی و رعایت قوانین و مقرارت خواهد شد. کنترل داخلی، یک رویداد نیست، بلکه مجموعه ای از عملیات و فعالیتها بر پایه ستانده است. کنترل داخلی باید به عنوان جزء لازم هر سامانه ای شناسایی شود که مدیریت برای تنظیم و راهنمایی آن فعالیتها به کار می گیرد، نه به عنوان یک سامانه جداگانه در درون یک دستگاه اجرایی. هدف از این پژوهش بررسی علل و عوامل موثر در عدم کفایت کنترلهای داخلی دستگاه های اجرایی است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و پژوهش از نوع مروری می باشد. به این ترتیب در این پژوهش پس از بررسی یافته های مرتبط، نتایج گردآوری و تحلیل شده است.

کنترل داخلی، دستگاه های اجرایی، تخلفات مالی، محیط کنترلی، فعالیت های کنترلی