مصطفی موسوی - گروه روابط عمومی الکترونیک، دانشگاه جامع علمی کاربردی اسلامشهر

در بیست سال اخیر شهرنشینی با سرعت بالایی در حال افزایش بوده است. مردم از روستاها در جهت یافتن شانس بهتر زندگی، کار، تحصیل و توسعه ایده های خود و استفاده از امکانات شهر برای کارآفرینی به شهرها مهاجرت می کنند. با گسترش شهرنشینی و افزایش جمعیت شهرها مشکلاتی از قبیل آلودگی بیشتر، ترافیک، تراکم جمعیت، افزایش زباله شهری و محرومیت اجتماعی نیز با همان سرعت در خال افزایش است. در همین راستا هدف اصلی از تشکیل نظام آموزش شهروندی، آماده سازی شهروندان برای ورود به زندگی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی است. یک جامعه پویا به شهروندان فعال متناسب با ویژگی های فرهنگی و ارزشی خود نیاز دارد. آموزش شهروندی عملا به عنوان وسیله ای برای پرورش احساس تعلق به جامعه و داشتن هدفی در زندگی مورد استفاده قرار خواهد گرفت. ر حقیقت برای زندگی در یک شهر باید فرهنگ شهرنشینی به مردم آن شهر آموزش داده شود و به صورت اصولی در سبک زندگی مردم نهادینه شود. با توجه به عناصر تشکیل دهنده فرهنگ، رفتارهای انسان، ناشی از فرهنگ حاکم بر جامعه بوده و غنای یک فرهنگ، نقش مستقیم در رفتارهای متعالی دارد و هرچه فرهنگ دچار فقر و کاستی باشد در رفتارهای افراد آن جامعه، نقص و کمبودی مشاهده می شود.

توسعه فرهنگ، کلانشهرها، شهرنشینی