لیلا رجبی - دانشجوی دکتری آمار دانشگاه رازی
رحمان جلیلیان - کارشناسی ارشد، MBA، دانشگاه پیام نور تهران واحد دماوند

مهارت در زبان ریاضی، بخش جدایی ناپذیر تفکر ریاضی و ابزاری قوی برای ایجاد ارتباط بین مفاهیم ریاضی است. اما گاهی ماهیت نمادین ریاضی،در تقابل با زبان محاورهای قرار می گیرد و یادگیری ریاضی را برای بعضی دانش آموزان، دشوار می کند. در این بین، کتاب های درسی ریاضی به عنوان منبعاصلی یادگیری، نقش مهمی ایفا میکنند. این مقاله به شیوه توصیفی و از نوع تحلیلی با استناد به مطالعات کتابخانه ای به بررسی چگونگی به کارگیری زبانریاضی در کتاب های درسی دوره متوسطه اول در ایران، پرداخته است. کتاب های درسی این دوره با تاکید بر زبان مورد استفاده، مطالعه شده، سپس بر جبربه عنوان واحد تحلیل، تمرکز شده است. نتایج پژوهش نشان داد در برخی موارد، کتاب های درسی در ارائه تعاریف و استفاده از نمادها و واژگان ریاضی، دقتکافی ندارند که علاوه بر این که مانعی برای یادگیری زبان ریاضی می شود، درک سطحی دانش آموزان را از نمادها و عملیات جبری، تشدید می کند.

زبان ریاضی، کتاب درسی، تحلیل زبان