محمد شکری - استادیار و عضو هیات علمی گروه فلسفه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال.
مهدی قدیانی - دانشجوی دکتری فلسفه هنر دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
بهزاد اسدی - دانشجوی دکتری فلسفه هنر دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

بر اساس اندیشه های افلاطون درباره دمیورژ جهان از الگوهای عالم ایده یا همان مثال و شکل های بی نظم این جهان توسط او قوام و شکل می یابد و او هرچند خالق ازلی جهان نیست؛ اما گویی همه از آن آفریده شده اند حتی خدایان یونان. الگوها و شکل های بی نظم، جهانی را پدید آورده اند که از هر جهت نیکو و برازنده دمیورژ یا استاد سازنده است و به سوی خیر مطلق است. دمیورژ به نوعی صنعتگر است. هنرمند در دوران یونان در زمره صنعتگران بوده است. پس هنرمند امروزی در معنای یونان باستان، صنعت است و همانند دمیورژ با الگوها و به شکل درآوردن بی نظمی جهانی را خلق می نماید که مخاطب در آن غوطه ور می گردد. سینما به اخص ماهیت سینما همانند الگوها و شکل­های بی نظم دمیورژ است که توسط کارگردان یا همان آفریننده، آن اثر را خلق می نماید. الگوها و شکل های بی­نظم دمیورژ که او نظم می بخشد را می توان با ماهیت سینما که به گونه شکل گرا و واقع گرا است، تطبیق نمود. تبیین دمیورژ و ماهیت سینما که در اینجا همان ماده خام آن است؛ گویی سرشت و سرنوشتی همگون داشته اند. سینما با ثبت تصاویر در این عالم یا با تمهیدات تکنولوژی عالمی را خلق می نماید که مخاطب در آن به وسیله ادراکات، قوه فاهمه و خیال خویش تجربه­ای را تجربه می­نماید.