رسول اسلامی - دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
پرهام امینی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
بختیار ترتیبیان - استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

زمینه و هدف: افزایش رادیکال­های آزاد و استرس اکسیداتیو از عواملی هستند که فرآیند پیری را تسریع می­کنند. هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر ظرفیت اکسیدانی و آنتی اکسیدانی و شاخص­های عملکرد حرکتی در افراد سالمندان  بود.  روش تحقیق: شرکت کنندگان تحقیق را  تعداد ۲۴ نفر از سالمندان شهرستان بندرعباس (میانگین سنی ۰۶/۵ ±۸۸/۷۱ سال) تشکیل می­دادند. آزمودنی­ها به صورت تصادفی به  دو گروه ۱۲ نفری شامل گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. سپس، آزمودنی های گروه تمرین به مدت هشت هفته، سه روز در هفته، به اجرای تمرین تناوبی در چهار نوبت سه دقیقه­ای با شدت ۸۵ تا ۹۵ درصد حداکثر ضربان قلب و سه نوبت سه دقیقه ای استراحت فعال با شدت ۶۵ تا ۷۵ درصد حداکثر ضربان قلب پرداختند. ۲۴ ساعت قبل از شروع تمرینات و ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، متغیرهای مورد بررسی با روش­های استاندارد مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معنی­داری ۰۵/۰p< استفاده شد. یافته ها: هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا باعث کاهش معنی دار وضعیت اکسیدانی تام سرمی از یک سو؛ و افزایش معنی­دار ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و سسترین-۲ سرمی از سوی دیگر شد همچنین،  هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا  توانست شاخص­های عملکردی سرعت حرکت، بلند شدن و رفتن و ظرفیت هوازی در افراد سالمند را بهبود ببخشد (به ترتیب با ۰۰۱/۰>p، ۰۰۱/۰>p). با این حال، این تمرینات بر زمان آزمون برخاستن از صندلی، تاثیر معنی­داری نداشت (۲۲/۰=p). نتیجه گیری: تمرینات تناوبی با شدت بالا در سالمندان با در نظر گرفتن ملاحظات تمرینی، به عنوان یک روش تمرینی سودمند قابل استفاده می باشد.

وضعیت اکسیدانی تام, ظرفیت تام آنتی اکسیدانی, سسترئین-۲, سالمندی